"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2617 E., 2023/2383 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 27.12.2023 tarihli ve 2023/2617 Esas, 2023/2383 Karar sayılı kararının, sanık müdafi tarafından temyizi üzerine aralarındaki bağlantı nedeniyle Dairemizin 2023/5699 Esas sayılı dosyası ile birlikte temyiz incelemesi yapılmıştır.
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 286/2-a maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstinaf bozması üzerine verilen Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.11.2023 tarihli ve 2023/133 Esas, 2023/225 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına ancak 5271 sayılı Kanun’un 283. maddesi uyarınca kazanılmış hakkı korunmak suretiyle cezanın 5 ay 18 gün hapis cezası üzerinden infazına karar verilmiştir.
2. Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 27.12.2023 tarihli ve 2023/2617 Esas, 2023/2383 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, eylemin yaralama suçunu oluşturduğu ve şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerektiğine, sanığın iştirak iradesinin bulunmadığına, meşru savunmaya, cezanın ertelenmesi gerektiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, aleyhe bozma yasağının ihlâl edildiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Olay günü fırıncı olan sanık ...'in ekmek dağıtmak için araçla seyir halindeyken yaya olarak karşıdan karşıya geçmeye çalışan mağdur ...'a korna çalması üzerine tartıştıkları, olay yerine diğer mağdurlar ... ve ...'in gelerek tartışmaya dahil oldukları, araya çevredekilerin girmesi ile ayrıldıkları, kısa bir süre sonra sanık ...'in inceleme dışı sanıklar ... ve ...'la birlikte mağdurların iş yeri önüne geldikleri, çıkan kavgada inceleme dışı sanık ...'nin sanık ... ve ...'la birlikte fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek bıçakla inceleme dışı mağdur ...'ı basit tıbbi müdahale ile giderilemez nitelikte, inceleme dışı mağdur ...'ı ise yaşamı tehlikeye sokacak şekilde yaraladığı, mağdur ...'in ise silah niteliğindeki eşyalar kullanılmak suretiyle basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandığı anlaşılmıştır.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanık savunmaları, mağdur ve tanık beyanları, adli raporlar ile görüntülere ilişkin bilirkişi raporuna göre, sanığın eylemini, inceleme dışı sanıklarla birlikte fikir ve eylem birliği içerisinde gerçekleştirdiği, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması şartlarının oluşmadığı, silah niteliğinde eşyalar kullanılmak suretiyle mağdurun yaralandığının belirlendiği, lehe hükümlerin uygulanmamasında bir isabetsizlik bulunmadığı, aleyhe bozma yasağının ihlâl edilmediği anlaşıldığından, temyiz sebeplerinin incelenmesinde bozma nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Sanık ... ve inceleme dışı sanıklar ... ve ...'ın kavganın hareketli ortamında hedef gözetme imkanının olmaması ve taraflar arasında olay öncesinde husumet bulunmaması, inceleme dışı mağdur ...'da hayati bölgeye isabet eden bıçak yarasının bir tane olması, inceleme dışı mağdur ...'ın yaralanmasının yaşamı tehlikeye sokmayacak şekilde olduğu ve mağdur ...'in ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğinin şüpheli kaldığı, kastının yaralamaya yönelik olduğu anlaşılmakla, kasten yaralama suçundan hüküm kurulması yerine suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
4. Uygulamaya göre de, yüklenen suçun alt sınırı itibariyle 5271 sayılı Kanun'un 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafiliği kabul ettiği kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılamada, aynı Kanun'un 188/1. maddesi uyarınca uyarınca duruşmada kanunen mutlaka hazır bulunması gereken sanık müdafinin yokluğunda karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde yer alan (3) ve (4) numaralı paragraflarda açıklanan suç vasfında hataya düşülmesi ve savunma hakkının kısıtlanması nedenleriyle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 27.12.2023 tarihli ve 2023/2617 Esas, 2023/2383 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, bozma kararının sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden SİRAYET ETTİRİLMESİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.01.2025 tarihinde karar verildi.