"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/719 E., 2024/1108 K.
SUÇA SÜRÜKLENEN
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEMYİZ EDENLER : Suça sürüklenen çocuk ve müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince suça ürüklenen çocuk hakkında verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.11.2023 tarihli ve 2023/3743 Esas, 2023/2772 Karar sayılı bozma kararı üzerine Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.01.2024 tarihli ve 2023/540 Esas, 2024/4 Karar sayılı kararı ile; suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-e, 35/2, 29/1, 31/3. maddeleri uyarınca 8 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkı gözetilerek 5271 sayılı Kanun'un 283. maddesi uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve infazın bu miktar üzerinden yapılmasına karar verilmiştir.
2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 21.03.2024 tarihli ve 2024/719 Esas, 2024/1108 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddeleri uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle; öldürme kastı bulunmadığına, eylem ile mağdurda meydana gelen organ kaybı arasında illiyet bağı bulunmadığına, temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmasının hukuka aykırı olduğuna, haksız tahrik hükmü uygulanırken azami indirim yapılması gerektiğine, takdiri indirim maddesinin uygulanmamasının hatalı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükümlere esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, eylem ile mağdurun kalın bağırsağında 10 cm'lik eksizyon yapılması arasında illiyet bağı bulunduğu, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından öldürme kastıyla gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçeleri gösterilerek belirlendiği, teşebbüsün ulaştığı aşama ile meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre belirlenen cezanın isabetli olduğu, ilk haksız hareketin kimden geldiği tespit edilemediğinden suça sürüklenen çocuk lehine asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.04.2018 tarihli ve 2017/853 Esas, 2018/135 Karar sayılı ilâmı ile 09.02.2016 tarihli ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilâmı da gözetildiğinde aleyhe istinaf olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun'un 283. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk lehine kazanılmış hak oluştuğu görülmekle, son hükümde verilen hapis cezasının ilk hükümde tayin edilen hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, ilk hükümde tayin edilen hapis cezasının netice ceza şeklinde hükmedilmesi, hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 21.03.2024 tarihli ve 2024/719 Esas, 2024/1108 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan "NETİCETEN 6 YIL HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA ve infazın bu miktar üzerinden yapılmasına" ibaresinin çıkartılarak yerine " cezasının 6 yıl hapis cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi suretiyle Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.01.2025 tarihinde karar verildi.