"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/220 E., 2023/170 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 11.03.2014 tarihli ve 2013/21846 Esas, 2014/10031 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulması üzerine Kargı Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.07.2014 tarihli ve
2014/38 Esas, 2014/67 Karar sayılı kararı ile sanığın mağdura yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/3, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve 5271 sayılı Kanun'un 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
2. Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediği ihbarı üzerine Kargı Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.09.2023 tarihli ve 2023/220 Esas, 2023/170 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanması suretiyle sanık hakkında mağdura karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/3, 62/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, delillerin hatalı değerlendirildiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Olay günü sanığın oğulları ile işletmekte olduğu fabrikasında çalışan mağdurun kendi yerine alınan ve daha öncesinde aralarında husumet bulunan ...'yı istememesi nedeniyle tanık ile tartıştığı ve onu darp ettiği, bu tartışmanın akabinde sanığın mağdurun işine son verdiği, mağdurun işine son verilmesi nedeniyle tanık ...'a sinirlendiği ve fabrikanın önünde beklemeye başladığı, bunu gören sanığın mağdurdan gitmesini istediği, mağdurun sinirlenerek üzerindeki montunu çıkarmaya başladığı ve vurmak için sanığa doğru yürüdüğü, sanığın olay yerinde eline geçirdiği tahta parçası ile mağdurun omuz kısmına vurarak darp ettiği ve sol ön kolunda kırık olacak şekilde yaraladığı ardından kendi çocuklarına ve çalışanlara haber vererek mağdur için ambulans istediğinin anlaşıldığı olayda;
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmasının isabetli olduğu anlaşıldığından ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Sanığa ait olan fabrikada çalışırken işten çıkartılan, mahkemece yapılan gözleme göre sanığa göre daha genç ve fiziken daha güçlü olan mağdurun, sanığa doğru montunu çıkartarak ve söylenerek yürümesi üzerine, eline geçirdiği tahtayla vurarak mağduru yaralayan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi kapsamında haksız tahrik nedeniyle cezasından indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi ve kararda tartışılmaması hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenle Kargı Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.09.2023 tarihli ve 2023/220 Esas, 2023/170 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün "haksız tahrik" yönünden 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.12.2024 tarihinde karar verildi.