"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/2042 E., 2020/1879 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama neticesinde ölüme neden olma, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, kasten yaralama, kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkûmiyet, temyiz başvurusunun reddine dair ek karar
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama, bozma
Sanık hakkında katılan ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan katılan kurum vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında katılan ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ile bu suça yönelik temyizin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-a maddesi uyarınca hükümlerin temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
Sanık hakkında maktule karşı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma, katılanlar ... ve ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, katılanlar ..., ... ve ...'ye karşı kasten yaralama, katılan ...'ye karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen 12.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas, 2020/1879 Karar sayılı ek kararın, 5271 sayılı Kanun'un 296/2. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı belirlenmiştir.
Sanık hakkında katılanlar ... ve ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, katılanlar ..., ... ve ...'ye karşı kasten yaralama, katılanlar ... ve ...'ye karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan hükümlere karşı katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; sanık hakkındaki ...'a yönelik eylem nedeniyle verilen beraat kararı ile diğer hükümlerin ceza miktarı ve türü gözetildiğinde kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz yasa yoluna başvurulması halinde temyize konu olabilecekleri, 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.03.2019 tarihli ve 2018/86 Esas, 2019/60 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında,
1. Maktule karşı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/4, 21/2, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Katılan ...'a karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
3. Katılan ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
4. Katılan ...'a karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 29/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 51. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay denetim süresi belirlenerek hapis cezasının ertelenmesine,
5. Katılan ...'e karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 29/1 ve 62/1 maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 51. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay denetim süresi belirlenerek hapis cezasının ertelenmesine,
6. Katılan ...'ye karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 29/1, ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 1 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 51. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay denetim süresi belirlenerek hapis cezasının ertelenmesine,
7. Katılan ...'ye karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e, 35/2, 29/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 51. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay denetim süresi belirlenerek hapis cezasının ertelenmesine,
8. Katılan ...'a karşı kasten yaralama teşebbüs suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
B. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas ve 2020/1879 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında,
1. Katılanlar ... ve ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, katılanlar ..., ... ve ...'ye karşı kasten yaralama, katılanlar ... ve ...'ye karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan hükümlere karşı katılanlar vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine,
2. Maktule karşı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan hükme karşı sanık müdafiinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek yapılan inceleme, 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2 maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, sanık hakkında maktule karşı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan 5237 sayılı Kanun'un 87/4-2.cümle, 62/1. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak kazanılmış hak nedeniyle 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
C. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas, 2020/1879 Karar sayılı kararı ile sanık müdafiinin temyiz başvurusunun kabule değer sayılmaması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri suç vasfı ile sınırlı olarak incelenmiştir.
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, maktule yönelik eylem nedeniyle suç vasfına, meşru savunmaya, sınırın aşılmasına ve haksız tahrike ilişkindir.
III. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Maktule Yönelik Hüküm Yönünden;
1. Sanık hakkında maktule karşı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan hüküm yönünden, İlk Derece Mahkemesi tarafından 5 yıl hapis cezasına hükmedildiği, kararın istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak hapis cezası artırılmak suretiyle 10 yıl hapis cezasına hükmedildiği ve kazanılmış hak nedeniyle 5 yıl hapis cezasına karar verildiği anlaşıldığından, sanık hakkında kurulan hükmün 5271 sayılı Kanun'un 286/1 ve 286/2-b maddeleri uyarınca temyizi kabil olduğu anlaşılmış, anılan hüküm yönünden Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas, 2020/1879 Karar sayılı ek kararı kaldırılmakla, sanık müdafiinin temyiz istemi esastan incelenmiştir.
2. Sanık ...'in ev sahibi, katılan ...'ın ise kiracı, maktulün ise ...'in damadı olduğu, taşınma sırasında taşınma işlerini kolaylaştırmak amacıyla pencere sökülmesinden kaynaklı sanık ile katılanlar arasında başlayan tartışma neticesinde kavgayı ayırmak isteyen maktulün, sanık tarafından sol bacak uyluk bölgesinden bıçaklandığı, maktulün ayağından atar damar ve toplar damar kesisi nedeniyle öldüğü olayda;
Sanığın bıçağı rastgele sallaması, maktulü görmesini engelleyici herhangi bir etken bulunmayışı, maktulle arasındaki mesafe ve katılanlar tarafından maktulün yaralandığı söylenmesine rağmen bıçak sallamaya devam etmesi hususları dikkate alındığında, sanığın eylemini doğrudan kast ile gerçekleştirdiği ve eyleminin kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunu oluşturduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki eylemin olası kast ile gerçekleştirildiğine dair görüşe iştirak edilmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, eylemlere uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği ve yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, maktulden sanığa yönelik haksız saldırı, söz veya davranış bulunmadığından meşru savunma, sınırın aşılması ve haksız tahrikin koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
4. Sanık hakkında maktule karşı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan hükümde, 5271 sayılı Kanun'un 283/1. maddesi uyarınca kazanılmış hakka konu cezada infazın belirlenen süre üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak oluşturduğundan bahis sanığın 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş, anılan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
B. Sanık Hakkında Katılanlar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...'a Yönelik Hükümler Yönünden;
Suç vasfı ile sınırlı olarak yapılan incelemede Mahkemece sanığın eylemlerini yaralama kastıyla gerçekleştirdiğinin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
IV. KARAR
A. Sanık hakkında katılan ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan katılan kurum vekilinin temyiz istemi yönünden;
5271 sayılı Kanun'un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, katılan kurum vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık hakkında katılanlar ... ve ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, katılanlar ..., ... ve ...'ye karşı kasten yaralama, katılan ...'ye karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen 12.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas, 2020/1879 Karar sayılı ek karar yönünden;
5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesinde belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296/1. maddesinin ilgili bölümünde yer alan; “... temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas, 2020/1879 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
C. Sanık hakkında katılanlar ... ve ...'ya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, katılanlar ..., ... ve ...'ye karşı kasten yaralama, katılanlar ... ve ...'ye karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan hükümlere karşı katılanlar vekili temyiz istemi yönünden
Gerekçe bölümünün B paragrafında açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas ve 2020/1879 Karar sayılı kararında "suç vasfı ile sınırlı yapılan incelemede" ile belirlenen suç vasfında isabetsizlik bulunmadığından katılanlar vekilinin vasfa yönelik temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca Tebliğname'ye uygun olarak oy birliğiyle REDDİNE,
D. Sanık hakkında maktule karşı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan hükme karşı sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden
Gerekçe bölümünün (A-4) numaralı paragrafında açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.11.2020 tarihli ve 2019/2042 Esas ve 2020/1879 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303. maddesi gereği hüküm fıkrasının "3" numaralı bendinden “ancak daha önce bu suçtan kurulan hüküm sonuç ceza itibari ile kazanılmış hak oluşturduğundan sanığın 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin çıkartılarak yerine "5271 sayılı Kanun'un 283/1. maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle sanık hakkında hükmolunan 10 yıl hapis cezasının 5 yıl hapis cezası üzerinden infazına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.12.2024 tarihinde karar verildi.