"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/101 E., 2024/78 K.
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Enez Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.07.2016 tarihli ve 2015/161 Esas, 2016/260 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet kararının katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 16.02.2021 tarihli ve 2021/1364 Esas, 2021/1364 Karar sayılı kararıyla özetle; eksik inceleme ve kabule göre de dosyanın “Basit Yargılama Usulü” yönünden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Enez Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2024 tarihli ve 2021/101 Esas, 2024/78 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, mahkûmiyetine yeterli somut delil bulunmadığına, meşru savunmaya, haksız tahrike, adlî rapora, fazla ceza tayin edildiğine ve lehe hükümlere ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanığın olay tarihinde gece vakti katılanın marketine gelerek bira satın almak istediği, katılanın saat itibariyle alkollü içki satışının yasak olduğunu belirterek satış yapmayacağını söylemesi üzerine taraflar arasında çıkan tartışmada sanığın, bıçakla katılanı göğüs, karın, bel, dirsek ve kasık bölgelerinden bıçakladığı, karın bölgesinde oluşan yara neticesinde katılanın hayatî tehlike geçirdiği anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mevcut delillerle sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabetsizlik bulunmadığı, adlî raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdîre göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek sanığın eylemiyle orantılı şekilde belirlendiği, somut olayda sanık lehine meşru savunma koşullarının oluşmadığı, katılandan kaynaklanan ve sanık lehine haksız tahrik kabul edilecek söz ve davranış bulunmadığı, sanık hakkında lehine olan takdîri indirimin Mahkemenin takdîr yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, diğer lehe olan hükümlerden erteleme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve seçenek yaptırımlara çevirme şartlarının sonuç ceza miktarı itibariyle oluşamadığı anlaşılmakla hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Enez Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2024 tarihli ve 2021/101 Esas, 2024/78 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.09.2024 tarihinde karar verildi.