"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/480 E., 2024/460 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İstinaf başvurusunun reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere suç vasfına yönelik aleyhe temyiz edildiğinden temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Niğde 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2023 tarihli ve 2023/99 Esas, 2023/748 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında mağdura yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29/1, 31/3, 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.03.2024 tarihli ve 2024/480 Esas, 2024/460 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemi, suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Suça sürüklenen çocuk ile mağdur arasında öldürmeyi gerektirir husumet bulunmaması, olayın oluş şekli, engel hal bulunmamasına rağmen suça sürüklenen çocuğun eylemine kendiliğinden son vermiş olması hususları gözetildiğinde suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, suç vasfıyla sınırlı olarak incelenen hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.03.2024 tarihli ve 2024/480 Esas, 2024/460 Karar sayılı kararında Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından suç vasfına yönelen temyiz sebebi yerinde görülmediğinden, temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1 maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1 maddesi uyarınca Niğde 4. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek
üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.11.2024 tarihinde karar verildi.