Logo

1. Ceza Dairesi2024/487 E. 2024/3725 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Beraat eden sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi.

Gerekçe ve Sonuç: Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 14/4. maddesi gereğince beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına Hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunarak bozulmuş ve Yargıtay tarafından vekalet ücretine hükmedilerek düzeltilerek onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2019/144 E., 2023/245 K.

SUÇLAR : Kasten yaralama, nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali

HÜKÜMLER : Beraat, mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, düzeltilerek onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

Sanık ... müdafiinin temyiz sebebinin beraat eden sanık lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğiyle sınırlı olduğu belirlenmekle sanık yönünden temyiz incelemesi bu kapsamla sınırlı tutulmuştur.

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Kaman Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.04.2015 tarihli ve 2014/126 Esas, 2015/208 Karar sayılı kararlarının, Cumhuriyet savcısı (sanık ... aleyhine) ve sanık ... tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 20.03.2019 tarihli ve 2018/8122 Esas, 2019/5923 Karar sayılı ilâmı ile bozulmasına karar verilmiştir.

2. Kaman Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2019/144 Esas, 2023/245 Karar sayılı kararları ile;

a) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine,

b) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 116/4, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1.Sanık ... müdafiinin temyiz sebebi özetle; sanığın beraatine karar verildiği halde lehine vekalet ücreti takdir edilmediğine ilişkindir.

2.Sanık ... müdafiinin temyiz sebebi özetle; sanığın beraatine aksi halde lehe hükümlerin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğine, vesaire ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Sanık ... Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden

a) Mağdurlar ... ile ...'in suç tarihinde evli oldukları ve aynı evde ikamet ettikleri, mağdur ... ile sanık ... arasında gönül ilişkisinin olduğu, mağdur ... ile sanık ...'nun zaman zaman gerek telefonla gerekse yüz yüze görüşmeler yaptıkları, suç tarihinde sanık ...'nun mağdur ... ile görüşmek için gece vakti mağdur ...'in rızası hilafına evine girdiği, bu şekilde üzerine atılı gece vakti konut dokunulmazlığının ihlali suçunu işlediği anlaşılmıştır.

b) Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle seçenek yaptırımlara çevirme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Sanık ... Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden

Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/4. maddesindeki "Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına Hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir." şeklindeki hükmü karşısında, beraat eden ve kendisini vekille temsil ettiren sanık lehine hazine aleyhine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

IV. KARAR

1. Sanık ... Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden

Gerekçe başlığı altında (1-b) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Kaman Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2019/144 Esas, 2023/245 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

2. Sanık ... Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden

Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle, Kaman Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2019/144 Esas, 2023/245 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının yargılama giderleri ile ilgili cümlesinden sonra gelmek üzere "Beraat eden sanık ... kendisini vekille ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesi gereğince 9.200 TL maktu vekâlet ücretinin Hazineden alınarak sanık ...'ye ödenmesine" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

21.05.2024 tarihinde karar verildi.