"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/2053 E., 2021/668 K.
SUÇLAR : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi kararları
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince suça sürüklenen çocuk ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu suça yönelik katılan kurum vekilinin suç vasfına ilişkin temyiz talebinin bulunmadığı da gözetilerek temyizlerin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-a maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince diğer suça sürüklenen çocuklar hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi
gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1 maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tarsus 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.01.2019 tarihli ve 2018/260 Esas, 2019/39 Karar sayılı kararı ile; suça sürüklenen çocuklar ..., Erdoğan, ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... haklarında katılan ...'e yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223/2-b maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 08.04.2021 tarihli ve 2019/2053 Esas, 2021/668 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuklar hakkında İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik katılan kurum vekili, suça sürüklenen çocuk ... müdafinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan kurum vekilinin temyiz sebepleri özetle; suça sürüklenen çocuklar hakkında mahkumiyet kararı verilmesi, takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine, suça sürüklenen Erdoğan müdafinin temyiz sebepleri özetle; lehe vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, suça sürüklenen çocukların üzerine atılı suçu işlemediklerinin sabit olduğu değerlendirilerek atılı suçlardan beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından katılan kurum vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Dava dosyasında kendisi vekil vasıtasıyla temsil ettiren ve hakkında atılı suçtan beraatine karar verilen suça sürüklenen çocuk ... yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi nedeniyle oluşan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
1. Suça sürüklenen çocuk ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz istemleri yönünden
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan hükmolunan cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde, 5271 sayılı Kanun'un 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para
cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyizlerin niteliği de dikkate alınarak, suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve katılan kurum vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... haklarında katılan ...'e yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat hükümleri yönünden
Gerekçe bölümünün (1) numaralı bendinde açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 08.04.2021 tarihli ve 2019/2053 Esas, 2021/668 Karar sayılı kararında katılan kurum vekilin tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
3. Suça sürüklenen çocuk ... hakkında katılan ...'e yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat hükmü yönünden:
Gerekçe bölümünün (2) numaralı bendinde açıklanan nedenle suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 08.04.2021 tarihli ve 2019/2053 Esas, 2021/668 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi gereği hüküm fıkrasının mahsus bölümüne, "Kendisini vekil ile temsil ettiren ve suça sürüklenen çocuk ... yararına hüküm tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. uyarınca 5.450,00TL. maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak beraat eden suça sürüklenen çocuk ...'a verilmesine” ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle, Tebliğame’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Tarsus 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.11.2024 tarihinde karar verildi.