Logo

1. Ceza Dairesi2024/5187 E. 2024/8068 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan verilen cezanın miktarının hukuka uygun olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve sanık aleyhine ceza miktarını artıran kanun değişikliğinin uygulanmasının ceza hukukunun temel ilkesi olan “kanunların geriye yürümezliği” ilkesine aykırı olması gözetilerek yerel mahkemenin kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/338 E., 2024/3 K.

SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma

HÜKÜM: Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.İstinaf bozması üzerine Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.09.2022 tarihli ve 2022/104 Esas, 2022/161 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-e, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 28.12.2022 tarihli ve 2022/2334 Esas, 2022/2977 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.10.2023 tarihli ve 2023/2115 Esas, 2023/6314 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun'un 87/4. maddesi ikinci cümlesi uyarınca kastın yoğunluğu ve yaralanmanın niteliği dikkate alınarak üst sınırdan hüküm kurulması gerekirken, sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğunun kabulü ile eylemin kasten öldürme suçu olarak nitelendirilmesi suretiyle suç vasfında hataya düşülmesi nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.01.2024 tarihli ve 2023/338 Esas, 2024/3 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 87/4-2.cümlesi, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, sanığın ceza sorumluluğu bulunmadığına, fazla ceza tayin edildiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Önceye dayalı aralarında husumet bulunmayan maktul ile sanığın yatılı bakım merkezinde aynı odada yaklaşık iki hafta kadar birlikte kaldıkları, olay tarihinde ise saat 20.30 civarında sanığın, maktulün tuvalet ışığını açık bıraktığı, görünür ve görünmez kişileri üzerlerine çekip sorumluluk almalarına sebep olduğundan bahisle, maktul kendisine karşı herhangi bir sözel veya fiziksel saldırıda bulunmamasına rağmen doğrudan maktule saldırarak 7-8 kez yumrukla yüzüne doğru vurduğu, maktulün aldığı yumruk darbeleri neticesinde künt kafa ve genel beden travmasına bağlı yüz kemik kırıkları ile karakterli beyin zarları kanaması, beyin doku harabiyeti sonucu vefat ettiği anlaşılmıştır.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, sanığın cezai sorumluluğunun tam olduğuna ilişkin Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi ile Adlî Tıp Kurumu Gözlem İhtisas Dairesi ve Adlî Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulunun raporlarının hükme esas alınacak yeterlilikte olduğu anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

3. 5237 sayılı Kanun'un “Zaman bakımından uygulama” başlıklı 7. maddesinde, ceza hukukunun en önemli ilkesi olan, ceza hukuku kurallarının yürürlüğe girdikleri andan itibaren işlenen suçlara uygulanacağı, sonradan yürürlüğe giren kanunların sadece lehe olması durumunda geçmişe etkili olacağı, 14.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı kanun'un 87/4. maddesinde yer alan “onaltı” ibaresinin “onsekiz” şeklinde değiştirilerek hapis cezasının üst sınırının sanık aleyhine artırılması karşısında, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve sanık aleyhine olan kanun değişikliğinin sanık hakkında uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Gerekçenin (3) numaralı paragrafında açıklanan ceza miktarı nedeniyle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.01.2024 tarihli ve 2023/338 Esas, 2024/3 Karar sayılı kararı sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.12.2024 tarihinde karar verildi.