"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/224 E., 2023/296 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde değil ise de kararda temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilerek sanık yanıltıldığından sanığın tebliğden itibaren onbeşinci günde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edildiği, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine, Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2014/240 Esas, 2015/683 Karar sayılı kararının sanığın temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 11.02.2019 tarihli ve 2018/10639 Esas, 2019/2615 Karar sayılı kararı ile "mağdurdaki yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir ve yüzde sabit ize sebep olur nitelikte olup olmadığı hususunu gösterir şekilde, 5237 sayılı TCK'nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, başka suçtan hükümlünün, son celseye katılması sağlanmadan yokluğunda mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 196. maddesine aykırı davranılarak, savunma hakkının kısıtlanması ve 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması" nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.05.2023 tarihli ve 2019/224 Esas, 2023/296 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; suç işleme kastının bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Mağdur ile sanığın uzun süredir nikahsız şekilde birlikte yaşadıkları, olay günü, gece saatlerinde ailevi nedenlerden dolayı aralarında yaşanan tartışma esnasında sanığın, mağdura önce yumrukla, daha sonra silahtan sayılan evin anahtarını suratına çarparak, mağduru sol kaş üzerinde kesi olacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, anlaşılmıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, eksik incelemenin bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, mükerrir olan sanıklar hakkında yasal şartları oluşmadığından lehe hükümlerin uygulanmadığı anlaşıldığından, sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.05.2023 tarihli ve 2019/224 Esas, 2023/296 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.06.2024 tarihinde karar verildi.