Logo

1. Ceza Dairesi2024/5502 E. 2025/928 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın annesine yönelik eyleminin nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığı, cezanın miktarı ve sanığın cezai ehliyeti hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın cezai ehliyetinin tam olduğu, eyleminin nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, verilen cezada isabetsizlik bulunmadığı ve takdiri indirim uygulamasında hukuka aykırılık olmadığı gözetilerek yerel mahkemenin mahkumiyet hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/531 E., 2024/154 K.

SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.11.2021 tarihli ve 2020/323 Esas, 2021/411 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin, sanık müdafiinin istinaf başvurularının Antalya Bölge

Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 21.02.2022 tarihli ve 2022/547 Esas, 2022/554 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, bu kararın, katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 03.10.2023 tarihli ve 2022/7437 Esas, 2023/5875 Karar sayılı ilâmı ile özetle; olay tarihinde sanığın annesi olan mağduru batın, sol el, sol meme bölgelerinden bıçakla, "batın sol üstte 5 cm içinden omentum çıkan laserasyon, sol el medialde 4 cm laserasyon, sol meme alt kadranda 3 cm ve üst kadranda 3 cm laserasyon, elde tendon kesisi, mide corpusunda serozal yaralanma, batın içi kanama oluşacak, yaşamını tehlikeye sokacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ölçüde yaraladığı olayda, teşebbüs nedeniyle 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 35/2. maddesinin ikinci fıkrası ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek, makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 15 yıl hapis cezası verilmek suretiyle eksik ceza tayini nedeniyle bozulmasına, dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.03.2024 tarihli ve 2023/531 Esas, 2024/154 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 82/1-d, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında teşebbüs nedeniyle üst sınırdan ceza tayin edilmesi ve takdiri indirim hükmünün uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.

2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın akıl sağlığının yerinde olmadığına, ruh ve sinir hastalıkları bölümüne yatırılarak tedavisine başlanması ve beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan raporların yeterli olduğu, sanığın cezai ehliyeti yönünden Adli Tıp Birinci Üst Kurulundan mütalaa almak suretiyle çelişkilerin giderildiği, rapor sonucuna göre sanığın oy birliği ile cezai sorumluluğunun tam olduğunun bildirildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçeleri gösterilerek belirlendiği, teşebbüsün ulaştığı aşama ile meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığına göre belirlenen cezada bir isabetsizlik bulunmadığı, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenlerle Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.03.2024 tarihli ve 2023/531 Esas, 2024/154 Karar sayılı kararında katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.02.2025 tarihinde karar verildi.