"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/2527 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR : İtirazın kabulüne
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından Muğla İnfaz Hakimliğinin 07.04.2021 tarihli ve 2021/1381 Esas, 2021/1389 Karar sayılı içtima kararıyla 20 yıl 3 ay hapis cezasına hükümlü ...'ın, bu cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A ve geçici 10. maddeleri gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Muğla İnfaz Hâkimliğinin 27.07.2023 tarihli ve 2023/3588 Esas, 2023/3629 Karar sayılı kararını müteakip, hükümlünün süresi içinde Muğla Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurması üzerine, anılan Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce hükümlü hakkında denetim planı hazırlanmasını takiben, hükümlü müdafii tarafından anılan denetim planının iptal edilmesine yönelik yapılan talebin reddine ilişkin Muğla İnfaz Hakimliğinin 27.11.2023 tarihli ve 2023/5896 Esas, 2023/5986 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın, 5275 sayılı Kanun'un 10/4. maddesi uyarınca 31.07.2023 tarihi itibarıyla açık ceza infaz kurumu hükümlüsü olup Covid-19 izninde bulunan hükümlünün koşullu salıverme tarihine kadar olan süreleri ilgili Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce yüklenen yükümlülüklere tabi olmadan geçirmesi gerektiğinden bahisle kabulüne, Muğla İnfaz Hakimliğinin 27.11.2023 tarihli kararının kaldırılmasına ve hükümlü hakkında Muğla Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 2023/1126 NKL sayılı dosyasında yüklenen yükümlülüklerin iptaline dair mercii Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.12.2023 tarihli ve 2023/2527 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 14.05.2024 tarihli ve 94660652-105-48-202-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 16.07.2024 tarihli ve 2024/60065 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 16.07.2024 tarihli ve 2024/60065 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Dosya kapsamına göre, mercii Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.12.2023 tarihli kararı ile 5275 sayılı Kanun’un geçici 10/4. maddesi uyarınca hükümlü hakkında aynı Kanun'un 105/A-5. maddesinde düzenlenen yükümlülüklerin uygulanmasına karar verilmesinin anılan hükme aykırı olduğu gerekçesiyle itirazın kabulüne ve hükümlü hakkında Muğla Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce yüklenen yükümlülüklerin iptaline karar verilmiş ise de,
Hükümlünün 24.08.2013 tarihinde işlemiş olduğu kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.10.2017 tarihli ve 2017/379 Esas, 2017/259 Karar sayılı kararı ile 18 yıl ve 2 yıl 3 ay hapis cezalarına mahkum olduğu, anılan kararın Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 02.03.2021 tarihli ve 2021/86 Esas, 2021/2863 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği, Muğla Cumhuriyet Başsavcılığının 12.04.2021 tarihli ve 2021/4285 sayılı müddetnamesine göre hükümlünün 12.04.2021 tarihinde cezasını infaz etmek üzere kapalı ceza infaz kurumuna girdiği, koşullu salıverilme tarihinin 05.01.2028, hakederek tahliye tarihinin 19.02.2035 olduğu, 15.04.2021 tarihinde ise açık ceza infaz kurumuna ayrılarak aynı tarihte 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9. maddesi gereğince Covid-19 iznine çıktığı,
Hükümlünün Muğla İnfaz Hâkimliğinin 27.07.2023 tarihli ve 2023/3588 Esas, 2023/3629 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A ve geçici 10/2. maddeleri uyarınca şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği,
5275 sayılı Kanun'un geçici 10/2. maddesinde yer alan " 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan ve ilgili mevzuat uyarınca cezalarının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına beş yıl ve daha az süre kalan hükümlülerin talebi aranmaksızın, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına infaz hakimi tarafından karar verilebilir." ile geçici 10/4. maddesinde yer alan '' 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31/7/2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler. '' şeklindeki düzenlemeler karşısında, daha önceden denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezalarını infaz etmekte iken Covid-19 iznine ayrılan hükümlülerin, izin bitiminden sonra da 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesinin 5. fıkrasındaki yükümlülüklere tabi olmayacakları, ancak açık ceza infaz
kurumunda cezasını infaz etmekte iken Covid-19 iznine ayrılıp sonradan geçici 10/2. madde kapsamında cezalarının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilen hükümlülerin ise söz konusu yükümlülüklere tabi olacakları cihetle, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.
3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkraları;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
(2) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan ve ilgili mevzuat uyarınca cezalarının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına beş yıl ve daha az süre kalan hükümlülerin talebi aranmaksızın, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına infaz hakimi tarafından karar verilebilir.
(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.
(4) 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31/7/2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler.
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından verilen ve kesinleşen 20 yıl 3 ay hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12.04.2021 tarihli ve 2021/4285 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 12.04.2021 tarihinde cezasını infaz etmek üzere kapalı ceza infaz kurumuna alındığı, şartla tahliye tarihinin 05.01.2028, bihakkın tahliye tarihinin ise 19.02.2035 olarak tespit edildiği, 15.04.2021 tarihinde açık ceza infaz kurumuna ayrılmasına karar verildiği ve aynı gün 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 uncu maddesi gereğince Covid-19 iznine ayrıldığı, Covid-19 izninde bulunan hükümlü hakkında 27.07.2023 tarihli ve 2023/3588 Esas, 2023/3629 Karar sayılı kararı ile 01.08.2023 tarihi itibariyle iyi halli olması durumunda tahliyesine ve cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.
5. Açık ceza infaz kurumunda olup, covid-19 iznine ayrılan ancak hakkında henüz denetimli serbestlik kararı uygulanmasına karar verilmeyen hükümlünün 5275 sayılı Kanun'un Geçici 10 uncu maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan, “105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31/7/2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler.'' şeklindeki düzenlemeden yararlanmasının mümkün olmadığı, hükümlünün hukuki durumunun aynı maddenin ikinci fıkrasına göre değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmakla, itirazın reddi yerine kabulüne dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 12.12.2023 tarihli ve 2023/2527 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.02.2025 tarihinde karar verildi.