Logo

1. Ceza Dairesi2024/5697 E. 2025/884 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın katılana yönelik eylemlerinin neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama mı yoksa kasten öldürmeye teşebbüs suçu mu oluşturduğu hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın kullandığı tüfeğin öldürmeye elverişliliği, atış mesafesinin yakınlığı, yaralanmanın boyutu ve meydana gelen tehlike gözetilerek sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğu değerlendirilerek, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2022/489 E., 2022/2248 K.

SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, silahla tehdit, hakaret, tehdit

HÜKÜMLER : Beraat, istinaf başvurularının esastan reddi

EK KARAR : Temyiz isteminin reddi kararı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması, kısmî temyiz başvurularının reddi ile ek kararın onanması

Sanık hakkında hakaret suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin reddine dair ek karar yönünden;

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 15.12.2022 tarihli ve 2022/489 Esas, 2022/2248 Karar sayılı ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296/2. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı belirlenmiştir.

Sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlara yönelik katılanlar vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek karar yönünden;

Sanık hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs ve tehdit, katılan ...'a yönelik tehdit suçlarından İlk Derece Mahkemesince verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlara yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen esastan ret kararı ve bu kararlara yönelik temyizin niteliği ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere suç vasfına yönelik aleyhe temyiz edildiklerinden temyiz edilebilir olduğu; 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği belirlenmekle anılan kararlar yönünden temyiz isteminin reddine dair ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.

Sanık hakkında katılan ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz istemi ile katılan vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek karar yönünden;

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1 ve 286/2-a maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereğince temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı belirlenmekle anılan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.

Sanık hakkında katılan ...'a yönelik silahla tehdit suçundan verilen hüküm yönünden;

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarihli ve 2018/11-38 Esas, 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca, İlk Derece Mahkemesince verilen mahkûmiyet kararı kaldırılarak istinaf mercii tarafından beraat kararı verilmesi suretiyle hüküm türü değiştirildiğinden kararın temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereğince temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Ankara 31. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.11.2021 tarihli ve 2018/442 Esas, 2021/384 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;

a) Katılan ...'a karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-a-d ve 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

b) Katılan ...'a yönelik silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun'un 106/2-a ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

c) ... bir bütün olarak değerlendirilerek katılan ...'a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs ve tehdit, katılan ...'a yönelik tehdit suçlarından ayrıca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 18.10.2022 tarihli ve 2022/489 Esas, 2022/2248 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılanlar vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurusu üzerine;

a) Sanık hakkında katılan ...'a yönelik silahla tehdit suçundan 5271 sayılı Kanun'un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasıyla sanık hakkında 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi gereğince beraatine,

b) Sanık hakkında katılan ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hüküm ile katılan ...'a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs ve tehdit, katılan ...'a yönelik tehdit suçlarından verilen kararlara yönelik sanık müdafii ve katılanlar vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.

3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 15.12.2022 tarihli ve 2022/489 Esas, 2022/2248 Karar sayılı ek kararı ile; katılanlar vekilinin sanık hakkında katılan ...'a karşı hakaret, katılan ...'a karşı kasten yaralama ve katılanlara karşı bir kısım eylemleri ile ilgili hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin kurulan hükümlere yönelik temyiz başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 296/1. maddesi gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılanlar vekilinin asıl ve ek karara yönelik temyiz sebepleri özetle: katılan ...'a yönelik eylemler nedeniyle mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine, sanığın hem ...'a hem ...'a yönelik eylemlerinin öldürmeye teşebbüs olduğundan bahisle suç vasfına, delillerin hatalı değerlendirildiğine, vekalet ücretine ilişkindir.

2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın beraat etmesi gerektiğine, ceza miktarının fazla olduğuna, katılan ...'a karşı ... yönünden meşru savunma ve sınırın aşılmasına, haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğine, olası kast ve bilinçli taksire, takdiri indirim uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Olay günü katılan ...'ın camiye gitmek için evinden çıkıp yolda yürüdüğü esnada sanığın sevk ve idaresindeki 06 Z... 49 plakalı aracı sağ sola kaydırarak gittiği ve katılan ...'ın üzerine doğru sürmesi nedeniyle katılanın sanığa tepki gösterdiği, akabinde sanığın ise aracından inerek katılanın yanına geldiği ve katılanla tartıştığı, bu esnada sanık ile katılan ...'ın yanına ...'ın oğlu olan katılan ...'ın gelerek sanığı babasına hakaret etmemesi konusunda uyardığı, sanığın ise katılanlara sinirlenip "burada bekleyin sizi öldüreceğim" diyerek olay yerinden ayrıldığı, kısa bir süre sonra ise sanığın elinde tüfekle katılanların yanına geldiği ve katılan ...'a doğru ateş ederek onu sol diz lateralinden yaşamını tehlikeye sokacak, duyu ve organlarından birininin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak şekilde yaraladığı olayda;

1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, sanığın katılan ...'a yönelik silahla tehdit suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından şüphe sanık lehine değerlendirilerek atılı suçtan beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmediği, ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçuna konu eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, olayda meşru savunma, sınırın aşılması, olası kast ve bilinçli taksir hükümlerinin uygulama şartlarının oluşmadığı, katılanlardan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği, sanık hakkında ...'a yönelik ceza verilmesine yer olmadığına dair kararların suç vasfı ile sınırlı olarak incelenmesinde suç vasfının belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından temyiz sebeplerinin incelenmesinde sanık hakkında katılan ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerdeki bozma nedeni dışında hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Katılan ...'a yönelik tehdit ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu yönünden; Suçta kullanılan tüfeğin öldürmeye elverişliliği, yakın mesafeden ateş edilmiş olması, katılanda meydana gelen yaralanmanın boyutu, meydana gelen tehlike ve zarar gözetildiğinde sanığın eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu, eylemin bütün hâlinde kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

3. Kendisini vekille temsil ettiren katılan ... lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

A. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Verilen Hükme Yönelik Temyiz İsteminin Reddine Dair Ek Karar Yönünden

5271 sayılı Kanun’un 286/2-d maddesi uyarınca temyiz edilemez nitelikte olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesinde belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296/1. maddesinin ilgili bölümünde yer alan; “... temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 15.12.2022 tarihli ve 2022/489 Esas, 2022/2248 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden katılan ... vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,

B. Sanık Hakkında Katılan ...'a Yönelik Ceza Verilmesine Yer Olmadığına Dair Karar Yönünden

Gerekçe bölümünün (1) numaralı paragrafında açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 18.10.2022 tarihli ve 2022/489 Esas, 2022/2248 Karar sayılı kararında, katılan vekilince

ileri sürülen suç vasfına yönelik aleyhe temyiz istemi yerinde görülmediğinden, katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, oy birliğiyle REDDİNE,

C. Sanık Hakkında Katılan ...'a Yönelik Silahla Tehdit Suçundan Verilen Hüküm Yönünden

Gerekçe bölümünün (1) numaralı paragrafında açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 18.10.2022 tarihli ve 2022/489 Esas, 2022/2248 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

D. Sanık Hakkında Katılan ...'a Yönelik Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama Suçundan Kurulan Mahkumiyet Hükmü ve Tehdit Suçundan Ceza Verilmesine Yer Olmadığına Dair Karar Yönünden

Gerekçe bölümünün (2) ve (3) numaralı paragraflarında açıklanan nedenlerle, katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 18.10.2022 tarihli ve 2022/489 Esas, 2022/2248 Karar sayılı sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname'ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Ankara 31. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.02.2025 tarihinde karar verildi.