"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/2612 E., 2023/1412 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi ret, kısmi temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında katılan ...'e yönelik eylemi nedeni ile kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet kararının hükmolunan ceza miktarı ve türü gözetildiğinde kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 10.03.2009 tarih ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz yasa yoluna başvurulması halinde temyize konu olabilecekleri kabul edildiğinden, katılan ... vekilinin ve Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının anılan hükmü "suç vasfına" ilişkin temyiz ettikleri anlaşılmakla, kararın suç vasfı ile sınırlı olarak temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenmiştir.
Sanık hakkında katılan ...'a yönelik eylemi nedeni ile kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden; İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.10.2021 tarihli ve 2020/163 Esas, 2021/328 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan,
1.Katılan ...'a yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1-3.e, 53 ve 58 maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına,
2.Katılan ...'e yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 86/1-3.e, 87/1-a,d, 53 ve 58 maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, karar verilmiştir.
B. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 11.10.2023 tarihli ve 2021/2612 Esas, 2023/1412 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık müdafiinin, katılanlar Serdar ve Bilal vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle, meşru savunmaya ve haksız tahrike ilişkindir.
2.Katılan ... vekilinin temyiz sebepleri özetle, sanığın öldürme kastının bulunduğundan bahisle suç vasfına ilişkindir.
3.Bölge Adliye Mahkemesi cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle, sanığın her iki katılana yönelik olarak öldürme kastının bulunduğundan bahisle suç vasfına ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas daha ağır sabıkasının bulunduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanık ile katılanlar arasında öldürmeyi gerektirecek nitelikte husumetin
bulunmaması, sanığın hedef aldığı vücut bölgeleri, yara yerleri, katılanlar hakkında düzenlenen raporlara göre yaraların niteliği, sanığın fiilden sonraki davranışları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın her iki katılana karşı eyleme bağlı ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu, suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde ve yaptırımın belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı, katılanlardan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığından sanık hakkında haksız tahrik indiriminin uygulanmamasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı, somut olayda meşru savunma koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, hükümlerde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Ceyhan 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 29.05.2007 tarihli ve 2006/97 Esas, 2007/112 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun'un 197/1 maddesi uyarınca verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınan ilamdan daha ağır ceza içerdiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması hukuka aykırı bulunmuş ise de; bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
1.Sanık hakkında katılan ...'a yönelik eylemi nedeniyle kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünde (1) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 11.10.2023 tarihli ve 2021/2612 Esas, 2023/1412 Karar sayılı kararında sanık hakkında katılan ...'a yönelik eyleminde belirlenen suç vasfına ilişkin bir isabetsizlik görülmediğinden, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca vasfa yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2.Sanık hakkında katılan ...'e yönelik eylemi nedeniyle kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemi tekerrür hükümleri yönünden yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 11.10.2023 tarihli ve 2021/2612 Esas, 2023/1412 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin fıkra hükümden çıkartılarak yerine " Ceyhan 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 15.02.2012 tarihinde kesinleşmiş, 29.05.2007 tarihli ve 2006/97 Esas, 2007/112 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı Kanun'un 197/1 maddesi uyarınca verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.12.2024 tarihinde karar verildi.