Logo

1. Ceza Dairesi2024/5839 E. 2024/8534 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs mü yoksa kasten yaralama mı oluşturduğu ve haksız tahrikin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın mağdura spatula ile hayati bölgelere art arda vurması, yaralanmaların hayati tehlike oluşturması, kullanılan aletin öldürmeye elverişli olması ve haksız tahrik unsurunun bulunmaması gözetilerek, eylemin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu kabul edilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2024/1840 E., 2024/1676 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.04.2024 tarihli ve 2023/386 Esas, 2024/281 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1, 35/2, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine;

2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 24. Ceza Dairesinin, 04.07.2024 tarihli ve 2024/1840 Esas, 2024/1676 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1.a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle; eylemin kasten yaralama suçunu oluşturduğunda bahisle suçun vasfına ve haksız tahrike ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Dosya içeriği ve izlenen görüntü kayıtlarına göre; sanık ile mağdurun önceden tanıştıkları ve olay sırasında alkol aldıkları, ayakkabılarının mağdur tarafından giyildiğini düşünen sanığın mağdurla konuşmaya başladığı, bir anda yerinden kalkan sanığın masa üzerinde bulunan spatula ile mağdurun hayati bölgelerine art arda vurmaya başladığı, meydana gelen yaralanmanın mağdurun yaşamını tehlikeye soktuğu, sternum ve elmacık kemiklerindeki kırığın (5.) ağır derece olduğu anlaşılmakla suçta kullanılan silahın öldürmeye elverişli oluşu, sanığın çevredekiler tarafından güçlükle zapt edilmesi, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak sanık hakkında teşebbüs nedeniyle makul bir ceza tayin edilmesi gerekirken alt sınıra yakın şekilde ceza tayin edilmesi hukuka aykırı bulunmuşsa da aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suçta kullanılan spatulanın öldürmeye elverişli oluşu, hedef alınan vücut bölgesi, yaralanma sayısı ve yaralanmaların niteliği hususları nazara alındığında sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğuna dair takdir ve değerlendirmede isabetsizlik görülmediği, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden söz veya davranışın bulunmadığı anlaşılmakla sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde eleştiri nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 24. Ceza Dairesinin, 04.07.2024 tarihli ve 2024/1840 Esas, 2024/1676 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 24. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.12.2024 tarihinde karar verildi.