"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/283 E., 2024/196 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık hakkında hükmolunan ceza miktarına göre sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesiyle yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 318. maddesi gereği reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.06.2018 tarihli ve 2018/265 Esas, 2018/206 Karar sayılı kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 25.03.2019 tarihli ve 2019/585 Esas, 2019/1777 Karar sayılı kararı ise sanığın suçunun sübutu kabul edilerek yetersiz adli rapora dayanılmak suretiyle hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma kararı üzerine Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.04.2024 tarihli ve 2019/283 Esas, 2024/196 Karar sayılı karar ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81, 35, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ancak kazanılmış hakkı dikkate alınarak cezanın 5 yıl hapis olarak infazına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebepleri özetle; haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın öldürme kastının olmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık hakkında asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanmasında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçta kullanılan silahın elverişliliği, hedef alınan vücut bölgeleri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, sanığın eylem sırasında ve sonrasında sergilediği tutum ve davranışlar nazara alındığında suç vasfının öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, mağdurdan sanığa yönelen haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Sanık hakkında kurulan hükümde, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca cezanın 5 yıl hapis olarak infazına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle oluşan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde yer alan (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenle Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.04.2024 tarihli ve 2019/283 Esas, 2024/196 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili ile sanık ... müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasına mahsus bölümüne "1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca cezanın 5 yıl hapis olarak infazına” eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğame'ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.03.2025 tarihinde karar verildi.