"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/810 E., 2024/1549 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 03.11.2021 tarihli ve 2019/282 Esas, 2021/2370 Karar sayılı kararının katılan Kurum vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 28.12.2023 tarihli ve 2022/13092 Esas, 2023/8591 Karar sayılı kararı ile özetle; sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 15.05.2024 tarihli ve 2024/810 Esas, 2024/1549 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılan ...'ya karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2, 62/1, 53/1, 58/6-7. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ile karar verildiğine, sanığın mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığına ve suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerektiğine, hukuka aykırı delillere dayanılarak sanığın mahkumiyetine karar verildiğine, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, suç vasfının kasten yaralama suçu olarak belirlenmesi gerektiğine, sanık hakkında haksız tahrik, takdiri indirim, erteleme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve diğer lehe hükümlerin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna ve sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan ve hukuka uygun delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, katılan ...'nın beyanı ile uyumlu adli rapor, sanık ikrarı ve tanık beyanları uyarınca eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçun yasal unsurlarının oluştuğu, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, bozma ilamına uyularak sanığın eylemine uyan suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs suçu olarak doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, katılan ...'dan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, hükmedilen ceza miktarı itibarıyla sanık lehine hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik bulunmadığı ve sanık lehine uygulanabilecek başkaca lehe hükmün bulunmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 15.05.2024 tarihli ve 2024/810 Esas, 2024/1549 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Bakırköy 15. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.04.2025 tarihinde karar verildi.