"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/155 E. 2023/235 K.
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 23.01.2017 tarihli ve 2015/4301 Esas, 2017/70 Karar sayılı kararı ile eylemin taksirle ölüme neden olma suçunu oluşturması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.04.2017 tarihli ve 2017/91 Esas 2017/117 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2. maddesi aracılığıyla 85/1, 62/1 ve 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
3. İzmir 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.09.2021 tarihli ve 2021/832 Esas 2021/968 Karar sayılı kararı ile yapılan ihbar üzerine dosya Yerel Mahkemece yeniden ele alınmıştır.
4. İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.01.2022 tarihli ve 2021/239 Esas 2022/10 Karar sayılı kararı ile sanığın 5 yıllık deneme süresi dolmadan 24.05.2021 tarihinde İzmir 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21.09.2021 tarih ve 2021/832-968 sayılı kararına konu olan Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma kasıtlı suçunu işlediği anlaşıldığından hakkındaki hükmün 5271 sayılı Kanun'un 231/11 maddesi gereğince açıklanmasına, sanık hakkında taksirle ölüme neden olma suçundan 86/2. maddesi aracılığıyla 85/1, 62/1. ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
5. İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.01.2022 tarihli ve 2021/239 Esas 2022/10 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.03.2023 tarihli ve 2022/14417 Esas 2023/1245 Karar sayılı kararı ile haksız tahrik hükümlerinin uygulanması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
6. İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.09.2023 tarihli ve 2023/155 Esas 2023/235 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle ölüme neden olma suçundan 86/2. maddesi aracılığıyla 85/1, 29/1, 62/1. ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle; eksik incelemeye meşru savunma koşullarının bulunduğuna, ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Birbirlerini olaydan önce tanımayan taraflardan maktulün alkolün etkisiyle bir dükkanın önünde beklemekte olan sanığa sataştığı, sanık maktulden bir kaç kez uzaklaşmak istemesine rağmen maktulün ısrarla kendisine sataşmaya devem ettiği ve defalarca sövdüğü, buna sinirlenen sanığın maktulü göğüs bölgesinden ittirdiği, maktulün alkollü olması nedeniyle dengesini kaybederek düştüğü, kafasını kaldırıma çarpması neticesinde beyin kanaması sonucu öldüğü, olayda;
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eksik inceleme
bulunmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, meşru savunma koşullarının bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.09.2023 tarihli ve 2023/155 Esas 2023/235 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.06.2024 tarihinde karar verildi.