"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/106 E., 2021/319 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Bozma
Suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Diyarbakır Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.03.2016 tarihli ve 2015/78 Esas, 2016/125 Karar sayılı kararının katılanlar vekili ve suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 12.11.2019 tarihli ve 2019/3034 Esas, 2019/4895 Karar sayılı kararı ile yaş tashihine dair kararın esas hüküm ile birlikte temyizi kabil olduğundan kesinleşmemiş olduğu, yaş tashihi kararını veren Mahkemece yargılamaya devam olunarak davanın esası hakkında karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeni ile bozulmasına karar verilmiştir.
2. Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.11.2021 tarihli ve 2020/106 Esas, 2021/319 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 29/1, 31/3, 62/1. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılanlar vekilinin temyiz istemi özetle, suça sürüklenen çocuğun eyleminin canavarca hisle öldürme suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına, yaş tashihine, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine,
2. Suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz istemi özetle, yargılamanın görevsiz mahkemede yapıldığına, cezanın fazla tayin edildiğine, meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, adil yargılanma ilkesinin ihlal edildiğine,
ilişkindir.
III. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
Suça sürüklenen çocuğun yaşının, Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen rapora dayanılarak tashihine karar verilmiş ise de, yaşa yönelik itirazın niteliği ve maddi gerçeğin tereddüte yer bırakmayacak şekilde belirlenebilmesi için suça sürüklenen çocuğun daha önce çekilmiş olan gerekli film ve kemik grafileri eklenerek, Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan rapor aldırılması ve gerçek yaşı tespit edilerek, sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 218/2. maddesine aykırı davranılması hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.11.2021 tarihli ve 2020/106 Esas, 2021/319 Karar sayılı kararına yönelik katılanlar vekili ve suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz istekleri yaş tashihine dair raporun yetersizliği yönünden yerinde görüldüğünden başkaca yönleri incelenmeyen hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname'den farklı düşünce ile oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.12.2024 tarihinde karar verildi.