"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/1877 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR: İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararın kanun yararına bozulması
Dolandırıcılık suçundan Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.02.2021 tarihli ve 2018/393 Esas, 2021/83 Karar sayılı kararıyla 3 yıl hapis cezasına hükümlü ...'in, işbu cezasının Silivri Açık Ceza İnfaz Kurumunda infazı sırasında, hükümlünün 13.05.2022 tarihinden itibaren Covid-19 hastalık iznine ayrılmasının ardından, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A maddesi uyarınca hükümlünün cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Bakırköy 4. İnfaz Hâkimliğinin 26.05.2022 tarihli ve 2022/4796 Esas, 2022/4876 Karar sayılı kararını müteakip, Covid-19 salgın hastalığı izninin bitim tarihi olan 31.07.2023 tarihinden itibaren 15 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurulmaması nedeniyle hükümlünün açık ceza infaz kurumuna iade edilmesine ilişkin İstanbul 2. İnfaz Hâkimliğinin 18.09.2023 tarihli ve 2023/7046 Esas, 2023/7416 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.10.2023 tarihli ve 2023/1877 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 12.09.2024 tarihli ve 94660652-105-34-14936-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24.09.2024 tarihli ve 2024/95050 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24.09.2024 tarihli ve 2024/95050 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Dosya kapsamına göre, İstanbul 2. İnfaz Hâkimliğinin 18.09.2023 tarihli kararı ile, hükümlünün Covid-19 izninde iken 5275 sayılı Kanun'un geçici 10/1. maddesi uyarınca verilen süre kapsamında 15.08.2023 tarihini takip eden iki iş günü içinde infazının devam ettiği kuruma dönmediğinden bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmiş ise de,
Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 17.05.2022 tarihli ve 2022/7-29057 sayılı müddetnameye göre, Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.02.2021 tarihli kararına konu 3 yıl hapis cezasının infazı amacıyla hükümlünün 13.05.2022 tarihinde cezaevine alındığı, koşullu salıverilme tarihinin 12.05.2024, bihakkın tahliye tarihinin ise 13.05.2025 tarihi olduğu, 13.05.2022 tarihinden itibaren ise Covid-19 iznine ayrıldığı,
Hükümlü hakkında Bakırköy 4. İnfaz Hâkimliğinin 26.05.2022 tarihli kararı ile, karar tarihi itibarıyla Covid-19 izninde bulunan hükümlünün, 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca kalan cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, izin süresinin bitiş tarihi olan 31.05.2022 tarihinden itibaren 5 gün içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmemesi halinde açık ceza infaz kurumuna gönderileceğine karar verilmesini ve daha sonra covid izninin uzatılmasını müteakip, 15.07.2023 tarihinde 7456 sayılı Kanun'un Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girdiği ve anılan Kanun'un 15. maddesiyle 5275 sayılı Kanun'a eklenen geçici 10/4. maddesinde "105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31.7.2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler." şeklinde yer alan düzenlemeden, hakkında düzenleme öncesi 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiş ve Covid-19 izninde bulunan inceleme konusu hükümlünün de yararlanacağı, ancak Bakırköy 4. İnfaz Hakimliğinin 26.05.2022 tarihli denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın hükümlünün yokluğunda verildiği gibi hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edildiğine dair bir tebligatın da dosya içerisinde bulunmadığı, bu haliyle denetimli serbestlik kararından haberdar olmayan hükümlünün yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilemeyeceği cihetle, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
2. 7242 sayılı Kanun’un 53 incü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.
3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci ve üçüncü fıkraları;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Hükümlünün, 3 yıl hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen 17.05.2022 tarihli ve 2022/7-29057 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 13.05.2022 tarihinde cezasını infaz etmek üzere ceza infaz kurumuna alındığı ve aynı gün 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 uncu maddesi gereğince Covid-19 iznine çıkarıldığı, şartla tahliye tarihi 12.05.2024 olan hükümlü hakkında izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 26.05.2022 tarihli ve 2022/4796 Dosya, 2022/4876 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca kalan cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.
5. İnfaz Hakimliğince şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verilen hükümlünün, izin bitim tarihinde infaz işlemlerinin devam ettiği infaz kurumuna dönme zorunluluğu olduğunu ve dönmediği kabul edilerek hakkında verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün yokluğunda şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair İnfaz Hakimliğince 26.05.2022 tarihinde karar verildiği anlaşılmakla, denetimli serbestlik kararının ve Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü tarafından düzenlenen 31.05.2022 tarihli ve 2022/10759 sayılı Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğüne Nakil ve Tebliğ Tebellüğ Belgesinin hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, ayrıca hükümlünün UYAP sisteminde kayıtlı GSM numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili SMS gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın, eksik inceleme sonucu verilen karar hukuka aykırı olup, bu karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan bu sebeple yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25.10.2023 tarihli ve 2023/1877 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.12.2024 tarihinde karar verildi.