Logo

1. Ceza Dairesi2024/6387 E. 2025/80 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: 765 sayılı TCK hükümlerine göre verilmiş ve kesinleşmiş bir mahkumiyet hükmünün, 5237 sayılı TCK'nın yürürlüğe girmesiyle hükümlü lehine uygulanıp uygulanmayacağı ve uyarlama yargılamasının usulüne uygun yapılıp yapılmadığı hususunda çıkan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: 765 sayılı TCK hükümlerine göre verilmiş kesinleşmiş mahkumiyet hükmünün 5237 sayılı TCK'ya uyarlanması yargılamasında, her iki kanunun hükümlerinin olaya ayrı ayrı uygulanarak cezaların belirlenmesi, sonuç cezaların karşılaştırılması, lehe olan kanunun tespiti ve uygulanması sırasında takdir hakkının kullanılması gerektiği ve bu işlemlerin duruşmalı olarak yapılması gerektiği gözetilerek, duruşma yapılmadan verilen ek karar bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

EK KARAR TARİHİ : 14.06.2024

SAYISI : 2003/344 E., 2003/333 K.

MAKTULLER : Mehmet Kakşi, Taner Ateş

HÜKÜMLÜ : ...

SUÇLAR : Taammüden kastan öldürme, kasten öldürme, kasten öldürmeye tam derecede teşebbüs

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İncelenmeksizin iade

Hükümlü hakkında verilen 14.06.2024 tarihli ek kararın; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İstanbul Anadolu 3.( Kapatılan Kadıköy 1.) Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.10.2003 tarihli ve 2003/344 Esas, 2003/333 Karar sayılı kararı ile;

A.Sanık hakkında maktul Mehmet'i taammüden öldürmeden 765 sayılı Kanun'un 450/4. maddesi uyarınca müebbet ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,

B.Sanık hakkında maktul Taner'i kasten öldürmeden 765 sayılı Kanun'un 448. maddesi uyarınca 24 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,

C.Sanık hakkında mağdur Burhan'ı kasten öldürmeye teşebbüsten 765 sayılı Kanun'un 448 ve 62. maddeleri uyarınca 16 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,

Karar verildiği,

2.Bu hükümlerin temyizi üzerine; Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 27.09.2004 tarihli, 2004/1782 Esas, 2004/3135 Karar sayılı kararı ile hükümlerinin düzeltilerek onanmasına karar verildiği,

3.Kadıköy Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine, İstanbul Anadolu 3.( Kapatılan Kadıköy 1.) Ağır Ceza Mahkemesinin 16.01.2006 tarihli 2003/344 Esas müteferrik karar ile uyarlamanın sanık aleyhine olduğundan bahisle kararın değiştirilmesine yer olmadığına karar verildiği,

4.İstanbul Anadolu 3.( Kapatılan Kadıköy 1.) Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.05.2024 tarihli ve 2003/344 Esas, 2003/333 Karar sayılı ek karar ile uyarlama talebinin reddine karar verildiği,

5.İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.06.2024 tarihli ve 2024/740 Değişik İş sayılı kararı ile; İstanbul Anadolu 3.( Kapatılan Kadıköy 1.) Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.05.2024 tarihli ve 2003/344 Esas, 2003/333 Karar sayılı ek kararında sanık yönünden lehe veya aleyhe yasa değişikliği kapsamında uyarlama yargılaması yönünden gerekçeli bir değerlendirme yapılmadığından bahisle ek kararını kaldırılmasına karar verildiği,

6.İstanbul Anadolu 3.( Kapatılan Kadıköy 1.) Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.06.2024 tarihli ve 2003/344 Esas, 2003/333 Karar sayılı ek kararı ile; İstanbul Anadolu 3.( Kapatılan Kadıköy 1.) Ağır Ceza Mahkemesinin 16.01.2006 tarihli 2003/344 Esas müteferrik karar ile uyarlamanın sanık aleyhine olduğundan bahisle kararın değiştirilmesine yer olmadığından bahisle karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği,

Anlaşılmıştır.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Hükümlü müdafiinin temyiz sebepleri özetle; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanık hakkında uyarlama yargılaması yapılması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Sanık hakkında Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.10.2003 tarihli ve 2003/344 Esas, 2003/333 Karar sayılı kararı bakımından; Kadıköy Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan uyarlama talebi üzerine duruşma açılmadan ve 765 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun olaya ayrı ayrı uygulanmadan 16.01.2006 tarihli müteferrik karar ile önceki kararın lehe olduğundan bahisle kararın değiştirilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Sanık müdafiinin uyarlama talebinde bulunması üzerine İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.05.2024 tarihli ve 2003/344 Esas, 2003/333 Karar sayılı karar ile duruşma açılmadan ve 765 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun olaya ayrı ayrı uygulanmadan uyarlama talebinin reddine karar verdiği, bu karara itiraz üzerine İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.06.2024 tarih ve 2024/740 Değişik İş sayılı kararı ile sanık hakkında lehe veya aleyhe yasa değişikliği kapsamında uyarlama yargılaması yönünden gerekçeli bir değerlendirme yapılmadığı gerekçesi ile itirazın kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır. Bu karar üzerine İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.06.2024 tarihli ek kararı ile duruşma açılmadan ve 765 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun olaya ayrı ayrı uygulanmadan, 16.01.2006 tarihli müteferrik karar kapsamında uyarlama bakımından karar verildiğinden bahisle karar verilmesine yer olmadığına dair ek karar verilmiştir. 16.01.2006 tarihli müteferrik kararın, 08.05.2024 tarihli ek kararın ve temyize konu 14.06.2024 tarihli ek kararın duruşma açılmadan ve 765 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun olaya ayrı ayrı uygulanmadan verildiği anlaşılmıştır.

2.765 sayılı Kanun uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükümlerin, 5237 sayılı Kanun'un 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9 uncu maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan hükmün önceki ve sonraki Kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek; hükümlünün eylemine uyan 5237 sayılı Kanun ile 765 sayılı Kanun'un ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak sağlayacak biçimde ayrı ayrı uygulamalarla cezalar belirlenip, sonuç cezalar birbirleriyle karşılaştırılarak, hükümlü yararına olan Kanunun belirlenmesi gerektiği, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında takdir hakkının kullanılması da söz konusu olduğundan, hükümlü ve müdafii duruşmaya çağrılıp iddianame okunup olay anlatılarak uyarlama hükümlerinin tatbiki konusunda beyanı alınıp yapılacak duruşmalı inceleme sonucu hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde uyarlama yargılamasına ilişkin açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 3.( Kapatılan Kadıköy 1.) Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.06.2024 tarihli ve 2003/344 Esas, 2003/333 Karar sayılı ek kararına yönelik hükümlü müdaafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden ek kararın, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.01.2025 tarihinde karar verildi.