Logo

1. Ceza Dairesi2024/6497 E. 2025/1079 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz kararı verilen hükümlünün, Covid-19 izninin bitiminden sonra ceza infaz kurumuna dönmemesi üzerine verilen açık ceza infaz kurumuna iade kararına yapılan itirazın reddinin hukuka uygun olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Hükümlünün Covid-19 izninin bitiminde ceza infaz kurumuna başvurduğu iddiası, denetimli serbestlik kararının tebliğ edilip edilmediği, UYAP üzerinden SMS bilgilendirmesi yapılıp yapılmadığı gibi hususlar araştırılmadan eksik incelemeyle verilen iade kararına karşı yapılan itirazın reddine dair karar, hukuka aykırı bulunarak bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/3563 değişik iş

İNCELEME KONUSU KARAR : İtirazın reddine

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Kasten yaralama suçundan Göle Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2022 tarihli ve 2018/259 Esas, 2022/110 Karar sayılı kararı ile 4 yıl 2 ay hapis cezasına hükümlü ...'ın, işbu cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A ve geçici 10. maddeleri gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine dair Bakırköy 2. İnfaz Hâkimliğinin 27.07.2023 tarihli ve 2023/7490 Esas, 2023/7489 Karar sayılı kararını müteakip, hükümlünün yasal süre içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle anılan kararın kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna iade edilmesine ilişkin Bakırköy 4. İnfaz Hâkimliğinin 25.09.2023 tarihli ve 2023/8371 Esas, 2023/9160 Karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair mercii Bakırköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2023 tarihli ve 2023/3563 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 17.09.2024 tarihli ve 94660652-105-34-14906-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.09.2024 tarihli ve 2024/96344 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.09.2024 tarihli ve 2024/96344 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

"5275 sayılı Kanun'un geçici 10/1. maddesinde yer alan, "31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır." şeklindeki düzenleme gözetilerek,

Dosya kapsamına göre, Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 06.09.2022 tarihli ve 2022/7-2789 sayılı müddetnameye göre, koşullu salıverilme tarihinin 04.10.2024, bihakkın tahliye tarihinin ise 03.11.2026 olduğu,

Hükümlünün kalan cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, hükümlünün 31.07.2023 tarihi itibariyle (yeniden izinli sayılmasına ilişkin herhangi bir karar alınması halinde bu tarih itibariyle) 5 gün içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmemesi halinde açık ceza infaz kurumuna gönderileceğine dair Bakırköy 2. İnfaz Hâkimliğinin 27.07.2023 tarihli kararının hükümlünün yokluğunda verildiği anlaşılmakla,

Her ne kadar Bakırköy 4. İnfaz Hâkimliğinin 25.09.2023 tarihli kararı ile hükümlünün yasal süre içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmediğinden bahisle açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de,

Hükümlünün denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle tahliyesine dair Bakırköy 2. İnfaz Hâkimliğinin 27.07.2023 tarihli ve 2023/7490 Esas, 2023/7489 Karar sayılı kararının 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca usulüne uygun olarak tebliğ edildiğine dair bir tebligatın dosya içerisinde bulunmadığı nazara alındığında,

Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.09.2021 tarihli ve 2021/10167 Esas, 2021/12656 Karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, koşullu salıverme tarihine kadar kalan cezanın denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine yönelik hakimlik kararın hükümlüye tebliğ edilmesinde zaruret bulunduğu halde, anılan kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği ve dolayısıyla hükümlü hakkında itiraza tabi olarak verilen denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın kesinleşmediği cihetle, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;

(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.

(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.

(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.

2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;

(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.

3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci, üçüncü ve dördüncü fıkraları;

(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.

(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.

(4) 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31/7/2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler.

Şeklinde düzenlenmiştir.

4. Hükümlünün, 4 yıl 2 ay hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen 06.09.2022 tarihli ve 2022/7-2789 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 06.09.2022 tarihinde cezasını infaz etmek üzere ceza infaz kurumuna alındığı ve cezasının infazı sırasında 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 uncu maddesi gereğince Covid-19 iznine çıkarıldığı, şartla tahliye tarihi 04.10.2024 olan hükümlü hakkında izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 27.07.2023 tarihli ve 2023/7490 Esas, 2023/7489 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca kalan cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.

5. İnfaz Hakimliğince şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verilen hükümlünün, izin bitim tarihinde infaz işlemlerinin devam ettiği infaz kurumuna dönme zorunluluğu olduğunu ve dönmediği kabul edilerek hakkında verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün yokluğunda şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair İnfaz Hakimliğince 27.07.2023 tarihinde karar verildiği, hükümlünün izin bitim tarihinde Açık Ceza İnfaz Kurumuna müracaat ettiğini ancak dosyasının Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği gerekçesiyle giriş işleminin yapılmadığını ileri sürdüğü anlaşılmakla, hükümlünün Covid 19 iznine gönderilmesine ilişkin izin belgesinin getirtilmesi, izin belgesinde yazılı izin bitim tarihinde hakkında verilen denetimli serbestlik kararından haberdar olmama ihtimaline binaen izne ayrıldığı Açık Ceza İnfaz Kurumuna bir müracaatı olup olmadığı varsa ne gibi işlem yapıldığı ayrıca denetimli serbestlik kararının hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, ayrıca hükümlünün UYAP sisteminde kayıtlı GSM numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili SMS gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın, eksik inceleme sonucu verilen karar hukuka aykırı olup, bu karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan bu sebeple yerinde görülmüştür.

III. KARAR

1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Bakırköy 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 22.12.2023 tarihli ve 2023/3563 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

14.02.2025 tarihinde karar verildi.