"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/1851 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR: İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Şantaj suçundan Bakırköy 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2022 tarihli ve 2021/164 Esas, 2022/556 Karar sayılı kararı ile 10 ay hapis cezasına hükümlü ...'na, işbu cezasının Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumunda infazı sırasında, hükümlünün 10.07.2023 tarihinden itibaren Covid-19 hastalık iznine ayrılmasının ardından, 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca hükümlünün cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Bakırköy 4. İnfaz Hâkimliğinin 17.07.2023 tarihli ve 2023/5965 Esas, 2023/5997 Karar sayılı kararını müteakip, 15 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurulmaması nedeniyle açık ceza infaz kurumuna iade edilmesine ilişkin İstanbul 3. İnfaz Hâkimliğinin 05.10.2023 tarihli ve 2023/7787 Esas, 2023/8816 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.10.2023 tarihli ve 2023/1851 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 12.09.2024 tarihli ve 94660652-105-34-5918-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.10.2024 tarihli ve 2024/96299 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.10.2024 tarihli ve 2024/96299 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Bakırköy 4. İnfaz Hakimliğinin 17.07.2023 tarihli kararı ile, hükümlünün Covid-19 izninde iken 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un Geçici 10/1. maddesi uyarınca verilen süre kapsamında 16.08.2023 tarihine kadar infazının devam ettiği kuruma dönmediğinden bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmiş ise de,
Dosya kapsamına göre, Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.07.2023 tarihli ve 2023/2-35744 sayılı müddetnameye göre, Bakırköy 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2022 tarihli kararına konu 10 ay hapis cezasının infazı amacıyla hükümlünün 10.07.2023 tarihinde cezaevine alındığı, koşullu salıverilme tarihinin 26.01.2024, bihakkın tahliye tarihinin ise 05.05.2024 tarihi olduğu, 10.07.2023 tarihinden itibaren ise Covid-19 iznine ayrıldığı,
Hükümlü hakkında Bakırköy 4. İnfaz Hâkimliğinin 17.07.2023 tarihli kararı ile, karar tarihi itibarıyla Covid-19 izninde bulunan hükümlünün, 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca kalan cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, izin süresinin bitiş tarihi olan 31.07.2023 tarihinden itibaren 5 gün içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmemesi halinde açık ceza infaz kurumuna gönderileceğine karar verilmesini müteakip, 15.07.2023 tarihinde 7456 sayılı Kanun'un Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girdiği ve anılan Kanun'un 15. maddesiyle 5275 sayılı Kanun'a eklenen geçici 10/4. maddesinde "105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31.07.2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler." şeklinde yer alan düzenlemeden, hakkında düzenleme öncesi 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiş ve Covid-19 izninde bulunan inceleme konusu hükümlünün de yararlanacağı,
Ancak Bakırköy 4. İnfaz Hakimliğinin 17.07.2023 tarihli, hükümlü hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın hükümlünün yokluğunda verildiği gibi hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edildiğine dair bir tebligatın da dosya içerisinde bulunmadığı, bu haliyle denetimli serbestlik kararından haberdar olmayan hükümlünün yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilemeyeceği anlaşılmakla, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.
3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
(2) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan ve ilgili mevzuat uyarınca cezalarının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına beş yıl ve daha az süre kalan hükümlülerin talebi aranmaksızın, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına infaz hakimi tarafından karar verilebilir.
(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Hükümlünün, şantaj suçundan almış olduğu 10 ay hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen 10.07.2023 tarihli ve 2023/2-35744 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 10.07.2023 tarihinde cezasını infaz etmek üzere açık ceza infaz kurumuna alındığı ve aynı gün 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 uncu maddesi gereğince Covid-19 iznine çıkarıldığı, şartla tahliye tarihi 26.01.2024 olan hükümlü hakkında izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 17.07.2023 tarihli ve 2023/5965 Dosya, 2023/5997 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca şartla
tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.
5. İnfaz Hakimliğince şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verilen hükümlünün, 5275 sayılı Kanunu'nun geçici 10 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği açık ceza infaz kurumuna dönme zorunluluğu olduğunu ve dönmediği kabul edilerek hakkında verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün yokluğunda şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair İnfaz Hakimliğince 17.07.2023 tarihinde karar verildiği anlaşılmaktadır.
6. Dosya içerisinde, Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü tarafından düzenlenen ve hükümlüye tebliğ edilmesi gereken, bila tarihli,2023/11232 sayılı, hükümlünün 10.07.2023 tarihinde saat 14.00 de izne ayrıldığına ve 31.07.2023 tarihinde saat 14.00 de izinden dönmesi gerektiğine ilişkin izin belgesi olduğu ancak belgenin imzasız olduğu anlaşılmakla, hükümlünün hukuki durumunun değerlendirilebilmesi açısından, görevliler ve hükümlü tarafından imzalanan izin belgenin aslı yada onaylı suretinin ve izin belgesinin hükümlüye verildiğine ilişkin bilgi ve belgelerin dosya içerisine alınması ve hükümlünün yokluğunda denetimli serbestlik kararı verilmiş olması ve denetimli serbestlik kararının kendisine tebliğ edilmemiş olma ihtimaline binaen Açık Ceza İnfaz Kurumuna müracaat edip etmediğinin ve müracaat etti ise ne gibi işlem yapıldığının araştırılmasında zorunluluk bulunmaktadır.
7. Ayrıca denetimli serbestlikten yararlanmayı istediğini bildirip, açık adresini ve cep telefonu numarasını denetimli serbestlik kararından kısa bir süre önce 10.07.2023 tarihinde görevlilere veren hükümlünün, yokluğunda verilen denetimli serbestlik kararının kendisine tebliğ edilmesi amacıyla işlem yapılıp yapılmadığı, yapıldı ise ne gibi işlem yapıldığı, Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü tarafından düzenlenen ve hükümlünün 31.07.2023 tarihine kadar İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne müracaat etmesi gerektiğine dair “18.07.2023 tarihli ve 2023/11449 sayılı Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne Nakil ve Tebliğ Tebellüğ Belgesinin” hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, hükümlünün UYAP sisteminde kayıtlı GSM numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili SMS gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın, eksik inceleme sonucu verilen karar hukuka aykırı olup, bu karara karşı yapılan bu nedenle kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan bu sebeple yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 26.10.2023 tarihli ve 2023/1851 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.11.2024 tarihinde karar verildi.