"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/91 E., 2023/319 K.
SUÇ : Kasten neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun’un (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un (5271 sayılı Kanun) 260. maddesinin 1. fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2015 tarihli ve 2014/801 Esas, 2015/804 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un (5237 sayılı Kanun) 86. maddesinin 2. fıkrası, 87. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi, 87. maddesinin 1. fıkrasının son cümlesi, 29. maddesinin 1. fıkrası, 62. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2015 tarihli ve 2014/801 Esas, 2015/804 Karar sayılı kararının sanık ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 16.12.2020 tarihli ve 2020/15465 Esas, 201019183 Karar sayılı kararı ile Adli Tıp Kurumundan alınan raporlar arasında çelişki bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma üzerine Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.04.2023 tarihli ve 2021/91 Esas, 2023/319 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86. maddesinin 2. fıkrası, 87. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi, 87. maddesinin 1. fıkrasının son cümlesi, 29. maddesinin 1. fıkrası, 62. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi özetle; suçun sübutuna, cezanın miktarına ve haksız tahrike ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanığın kız kardeşi ile katılanın olay tarihinde aynı okulda öğrenim gördükleri, katılanın, sanığın kız kardeşini defaatle aradığı ve arkadaşlık kurmak istediğini belirttiği, bu durumu öğrenen sanığın, kız kardeşinin telefonundan mesaj atarak katılan ile buluştuğu, kız kardeşi ile arkadaşlık yapmaması konusunda katılanı uyardıktan sonra yüzüne birkaç kez yumruk attığı, evine giden katılanın ertesi gün bayılarak hastaneye kaldırıldığı, olay nedeniyle meydana geldiği raporlarla sabit olan yaralanmasının katılanın yaşamını tehlikeye sokacak nitelikte olduğu kabul edilmiştir.
2. İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğuna dair takdir ve değerlendirmede isabetsizlik görülmediği, dosyada eksik inceleme bulunmadığı, temel cezanın doğru bir biçimde belirlendiği, katılandan kaynaklanan ve haksız tahrik teşkil eden söz ve davranışın ulaştığı boyut dikkate alındığında 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi uyarınca cezada asgari oranda indirim yapılmasında isabetsizlik bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşılmakla sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.04.2023 tarihli ve 2021/91 Esas, 2023/319 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE
04.06.2024 tarihinde karar verildi.