"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/429 E., 2023/666 K.
SUÇ : Kasten yaralama
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Silivri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.10.2023 tarihli ve 2023/429 Esas, 2023/666 Karar sayılı kararı ile;
1. Katılan hükümlü ... hakkında Müslüm'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
2. Mağdur hükümlü ... hakkında ...'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 86/3-e, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin hükümlerin, istinaf edilmeksizin 01.11.2023
tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştikleri belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309/1. maddesi uyarınca, 17.09.2024 tarihli ve 2024/3318 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.10.2024 tarihli ve KYB-2024/99861 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.10.2024 tarihli ve KYB-2024/99861 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, sanıkların inceleme konusu 18.04.2022 tarihli eylemlerinden dolayı Silivri Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 29.05.2023 tarihli ve 2022/5592 soruşturma, 2023/2197 esas, 2023/1729 sayılı iddianame ile açılan kamu davası sonunda, Silivri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.10.2023 tarihli kararıyla mahkumiyetlerine karar verilmiş ise de,
Sanıkların aynı eylemleri nedeniyle Silivri Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 31.01.2023 tarihli ve 2022/9492 soruşturma, 2023/476 esas, 2023/356 sayılı iddianame üzerine, Silivri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.10.2023 tarihli ve 2023/83 esas, 2023/389 sayılı kararı ile sanık ...'nın mahkumiyetine, sanık ... hakkında ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; sonradan açılan inceleme konusu kamu davasının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/7. maddesinde yer alan 'Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir.' şeklindeki düzenleme uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, aynı eylemlerden dolayı sanıklar haklarında mükerrer yargılama yapılarak mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesinin; “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
5271 sayılı Kanun'un 223/7. maddesinin ise; “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. Bu kapsamda incelenen dava dosyasının değerlendirilmesinde; Silivri Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, 29.05.2023 tarihli ve 2022/5592 Soruşturma, 2023/2197 Esas, 2023/1729 İddianame numaralı evrakı ile katılan hükümlü ile mağdur hükümlü hakkında birbirlerine yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/2-1. cümle, 86/3-e, 53, 58. maddeleri (... için) ve aynı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 53, 58. maddeleri (Müslüm için) gereği kamu davası açılması üzerine Mahkemece katılan hükümlü ve mağdur hükümlü hakkında mahkûmiyet kararı verildiği anlaşılmıştır.
Oysa Silivri Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, 31.01.2023 tarihli ve 2022/9492 Soruşturma, 2023/476 Esas, 2023/356 İddianame numaralı evrakı ile aynı hükümlüler hakkında aynı eylemler nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e gereği kamu davası açılması üzerine yapılan yargılama neticesinde Silivri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.10.2023 tarihli ve 2023/83 Esas, 2023/389 Karar sayılı kararı ile hükümlü ... hakkında ...'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2,
86/3-e, 53, 58. maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükümlü ... hakkında ise Müslüm'e yönelik eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığından bahisle 5271 sayılı Kanun'un 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlerin istinaf edilmeksizin 24.10.2023 tarihinde kesinleştikleri belirlenmiştir.
3. Katılan hükümlü ve mağdur hükümlü hakkında aynı fiil nedeniyle, önceden açılmış bir dava bulunduğundan mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiği dikkate alınmadan mahkûmiyet kararı verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Silivri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.10.2023 tarihli ve 2023/429 Esas, 2023/666 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesi uyarınca bozma nedeninin cezaların kaldırılmasını gerektirdiği belirlendiğinden;
“Sanıklar ... ve ... hakkında birbirlerine yönelik kasten yaralama suçundan Silivri Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, 29.05.2023 tarihli ve 2022/5592 Soruşturma, 2023/2197 Esas, 2023/1729 İddianame sayılı evrakı ile açılan kamu davasının, aynı suçtan dolayı daha önce açılmış bir dava olması nedeniyle 5271 sayılı Kanun'un 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE,
Silivri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.10.2023 tarihli ve 2023/429 Esas, 2023/666 Karar sayılı kararı ile sanıklar ... ve ... hakkında birbirlerine yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet kararının tüm sonuçları ile ortadan kaldırılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.12.2024 tarihinde karar verildi.