"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/354 E., 2024/62 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bozma üzerine verilen Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2022 tarihli ve 2020/346 Esas, 2022/445 Karar sayılı kararının Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 05.07.2023 tarihli ve 2023/207 Esas, 2023/4737 Karar sayılı ilâmı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-e, 35/2. maddeleri uyarınca çocuğa karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan makul bir ceza ile cezalandırılması yerine, suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma üzerine Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.02.2024 tarihli ve 2023/354 Esas, 2024/62 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 82/1-e, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle 4 yıl 2 ay hapis cezası olarak infazına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, atılı suçu işlediğine dair delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, öldürme kastı olmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, gerekçenin yetersiz olduğuna, fazla ceza tayin edildiğine, haksız tahrikin derecesine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Teşebbüs nedeniyle 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı Kanun'un 35/2 maddesi uyarınca meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul bir ceza tayini yerine 15 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların eleştiri nedeni dışında doğru biçimde belirlendiği, meşru savunma, meşru savunmada sınırın aşılması şartlarının oluşmadığı, haksız tahrik nedeniyle belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, ceza miktarı nazara alındığında başkaca lehe hükümlerin uygulanma imkanı bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. İlk Derece Mahkemesinin hüküm fıkrasında kazanılmış hak nedeniyle infaz edilecek ceza miktarı belirlenirken uygulama maddesi olan 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesinin gösterilmemesi hukuka aykırı bulunmuş ise de, söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.02.2024 tarihli ve 2023/354 Esas, 2024/62 Karar sayılı kararının1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasının kazanılmış hakka
ilişkin paragrafında mahsus bölümüne; “1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.03.2025 karar verildi.