"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/592 E., 2024/420 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2015 tarihli kararının Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 11.06.2019 tarihli ve 2019/4787 Esas, 2019/12319 Karar sayılı kararı ile bozulması üzerine verilen Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2021 tarihli ve 2019/581 Esas, 2021/138 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 15.06.2022 tarihli ve 2022/3576 Esas, 2022/5050 Karar sayılı ilâmı ile özetle; bozma ilamına uyulmasına rağmen; mağdur hakkında Mersin Devlet Hastanesince düzenlenen 27.05.2015 tarihli raporu ve varsa mağdurdan sorularak temin edilebilecek diğer tedavi evrakları birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, özellikle mağdurda kemik kırığının meydana gelip gelmediği, gelmiş ise kemik kırığının hayati fonksiyonlara etki derecesi hususunda rapor aldırılarak, sonucuna göre kırığın derecesi ile orantılı olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 87/3. maddesince artırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2024 tarihli ve 2022/592 Esas, 2024/420 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/3, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 10 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşılmakla sanık hakkında 2. kez mükerrir hükümlerinin uygulanmasına, ilk karar sanık tarafından temyiz edilmiş olduğundan ve kararda 2. kez tekerrür hükümlerinin değil 1. kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiğinden bu hususunun infaz aşamasında dikkate alınmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; pişman olduğuna, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan adlî raporun yeterli olduğu, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, sanık hakkında verilen mahkûmiyet kararında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenlerle Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2024 tarihli ve 2022/592 Esas, 2024/420 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.04.2025 tarihinde karar verildi.