"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1418 E., 2023/617 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.04.2022 tarihli ve 2022/46 Esas 2022/163 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 265/5. maddesi delaletiyle 82/1-g, 35/2 ve 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, sanığın söz konusu eylemi ile polis aracına çarpmak suretiyle kamu malına zarar verme ve katılan ...'e yönelik
kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının oluşmasına sebebiyet verdiği, 5237 sayılı Kanun'un 44. maddesi gereğince sanık hakkında kamu malına zarar verme suçu nedeniyle hükmolunan 11 ay 20 gün hapis cezasının 28.01.2021 tarihinde Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin kararı ile kesinleştiği anlaşıldığından bu hükümde yer alan 11 ay 20 gün hapis cezası iş bu cezasından indirilerek sanığın sonuç olarak 14 yıl 10 gün hapis cezası kadar ek ceza ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.05.2023 tarihli ve 2022/1418 Esas 2023/617 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca 5 fıkradan oluşan ilk derece mahkemesi hükmünün 1. fıkrasının 1. Bendinin (5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 265/5. maddesi delaletiyle) hükümden çıkartılarak, yerine 5237 sayılı Kanun'un 82/1-g maddesi uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına, ibaresinin eklenmesine, diğer fıkralar ve hususlar aynen hükümde bırakılmak ve teselsül ettirilmek suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 303/1. maddesi gereğince verilen yetki uyarınca, aynı Kanun'un 280/1 maddesi gereğince ilk derece mahkeme hükmünün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan beraat etmesi gerektiğine, öldürme kastı bulunmadığına, teşebbüs nedeniyle verilen cezanın fazla olduğuna, aksi kanaat halinde ceza verilecekse taksirle yaralama suçundan ceza verilmesi gerektiğine, takdiri indirim hükümlerinin keyfi olarak uygulanmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suç vasfının nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı, teşebbüsün ulaştığı aşama ile meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığına göre belirlenen cezanın isabetli olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından sanık müdafiinin anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.05.2023 tarihli ve 2022/1418 Esas 2023/617 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.11.2024 tarihinde karar verildi.