Logo

1. Ceza Dairesi2024/7055 E. 2025/3040 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyizde, katılan vekilinin vekalet ücretine hükmedilmemesi ve sanık müdafiinin beraat talebi.

Gerekçe ve Sonuç: Katılanın kendisini vekille temsil ettirmesi nedeniyle, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilerek, yerel mahkeme kararının bu yönde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2022/591 E., 2024/214 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 01.06.2020 tarihli 2020/2204 Esas, 2020/5387 Karar sayılı kararıyla bozulması üzerine yine kasten yaralama suçundan kurulan Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2021 tarihli ve 2020/252 Esas, 2021/107 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün katılan vekili tarafından vekalet ücretine hasredilerek, sanık müdafii tarafından ise lehe temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16.06.2022 tarihli ve 2022/3569 Esas, 2022/5176 Karar sayılı kararıyla özetle; sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve gerekçesiz hüküm kurulması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.03.2024 tarihli ve 2022/591 Esas, 2024/214 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına ancak 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek cezasının 2 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden infazına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine,

2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mevcut delillerle sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 14/1. maddesinde yer verilen; “Kamu davasına katılma üzerine, mahkûmiyete ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısım ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine vekâlet ücreti ödenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.03.2024 tarihli ve 2022/591 Esas, 2024/214 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili ve sanık

müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasında (10) no'lu bentten sonra gelmek üzere (11) no'lu bent olarak “Katılan kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesi uyarınca (17.900,00) TL maktu vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile katılana verilmesine,” bendinin ve sonrasındaki (11) no'lu bent (12) olarak teselsül ettirilmek suretiyle Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.04.2025 tarihinde karar verildi.