Logo

1. Ceza Dairesi2024/7074 E. 2025/2552 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun kabul edilip edilmeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın ilk derece mahkemesi kararına karşı kanuni süreyi geçirerek temyiz yoluna başvurduğu, bu nedenle bölge adliye mahkemesinin temyiz istemini reddeden ek kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gözetilerek temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ceza Dairesi

EK KARAR SAYISI: 2024/849 E., 2024/770 K.

SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama

KARAR : Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddi kararı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanması

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen 29.05.2024 tarihli ve 2024/849 Esas, 2024/770 Karar sayılı ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296/2. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesinde belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296/1. maddesinin ilgili bölümünde yer alan; “... temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde ve sanık müdafiine usulüne uygun şekilde 31.10.2022 tarihinde tebliğ edilen karara karşı, sanığın 5271 sayılı Kanun’un 291/1. maddesinde belirlenen 15 günlük kanunî süre geçtikten sonra 27.01.2023 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 29.05.2024 tarihli ve 2024/849 Esas, 2024/770 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Elazığ 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.03.2025 tarihinde karar verildi.