"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2868 E., 2024/247 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
İTİRAZA KONU KARAR : Ret
İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 03.10.2024 tarihli ve 2024/3598 Esas, 2024/6246 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 19.11.2024 tarihli ve KD-2024/39531 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz edilebilir olduğundan bahisle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 03.10.2024 tarihli ve 2024/3598 Esas, 2024/6246 Karar sayılı temyizin reddi kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
II. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2-3(a), 53, 58/7. maddeleri uygulanmak suretiyle belirlenen 9 ay hapis cezası, hak yoksunluğu, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin mahkûmiyet kararının ilk defa bölge adliye mahkemesince verildiği ve 5271 sayılı Kanun'un 272/3. maddesi kapsamında olmadığı, bu nedenle söz konusu kararın
temyiz edilebilir kararlardan olduğu anlaşılmış ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanığın savunma hakkına riayet edilerek adil bir biçimde yargılandığının anlaşıldığı, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, haksız tahrik koşulları bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde (1) numaralı paragrafta belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 03.10.2024 tarihli ve 2024/3598 Esas, 2024/6246 Karar sayılı ret ilâmının KALDIRILMASINA,
3. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 24.01.2024 tarihli, 2023/2868 Esas 2024/247 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul Anadolu 53. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.02.2025 tarihinde karar verildi.