"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/483 E., 2024/820 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 /1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun'un 299/1. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilmekle gereği düşünüldü.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bünyan Asliye Ceza Mahkemesinin 15.06.2017 tarihli ve 2015/167 Esas, 2017/95 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 29.06.2018 tarihli ve 2017/3068 Esas, 2018/1647 Karar sayılı kararı ile ; istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine; Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 22.04.2021 tarihli ve 2021/3190 Esas, 2021/7485 Karar sayılı bozma kararı verildiği, bozma kararına karşı, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2.Ceza Dairesinin 15.10.2021 tarihli ve 2021/933 Esas, 2021/2591 Karar sayılı kararı ile direnme kararı verildiği, bu kararın Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı (lehe) ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 22.06.2023 tarihli ve 2023/210 Esas, 2023/4537 Karar sayılı ilâmı ile; direnme kararının incelenmesi üzerine Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine, karar verilmiştir.
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.11.2023 tarihli ve 2023/1-366 Esas, 2023/595 Karar sayılı kararı ile; "Özel Dairece bozma kararı verildikten sonra bozmanın niteliğine göre Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince TCK'nın 61. maddesine göre yeniden hüküm kurulmaması, a.Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünün alınmaması ve hazır bulunan sanığa esasa ilişkin savunma yapma imkânı tanınmadan yargılamaya son verilip hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması," nedenleriyle diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına ve dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2.Ceza Dairesi'nin, 03.05.2024 tarihli ve 2024/483 Esas, 2024/820 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/2-b-son, 62, 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye, sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığına, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, silah kullanılmadığına, ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosyada mevcut delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya kapsamında eksik incelemenin söz konusu olmadığı, suç vasfı nitelendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı, meşru savunma koşullarının oluşmadığı, katılandan sanığa yönelen haksız söz ya da eylemin olmadığı, eylemin silahtan sayılan bir cisimle gerçekleştirildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2.Ceza Dairesi'nin, 03.05.2024 tarihli ve 2024/483 Esas, 2024/820 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1.maddesi uyarınca Bünyan Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.04.2025 tarihinde karar verildi.