"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2004/1180 E., 2006/163 K.
SUÇ : Müessir fiil
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret
Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2006 tarihli ve 2004/1180 Esas, 2006/163 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Anayasa'nın 40/2., 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 34/2. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2006 tarihli ve 2004/1180 Esas, 2006/163 Karar sayılı kararının hüküm fıkrasında kanun yolu, mercii, başvuru şekli, süresi ve sürenin başlangıcı eksik belirtilerek sanığın yanıltıldığı anlaşılmış ise de incelemeye konu para cezasına mahkumiyete ilişkin hükmün sanığın yokluğunda verildiği, kararın sanığın bildirdiği adresine usulüne uygun olarak 01.04.2006 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın 03.10.2006 tarihinde para cezasını ödeyerek cezasını infaz ettiği, tebliğ edildiği andan itibaren karardan haberdar olan sanığın infaz aşamasında karara ilişkin herhangi bir itirazda bulunmadığı ve kanuni süresinden yaklaşık 19 yıl sonra eski hale getirme ve temyiz isteğinde bulunduğu, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 2. maddesinde ''Herkes haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorundadır. Bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz” şeklindeki emredici düzenleme ile Kanun koyucu tarafından kişilere tanınan hakların belli sınırlar içinde kullanılması ve hakkın kötüye kullanılmasının da hukuk düzenince hiçbir şekilde korunmayacağının belirtildiği, tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310/1. maddesinde belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra sanığın 09.10.2024 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme ve buna bağlı olarak temyiz isteğinde bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Esası incelenmeyen dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.02.2025 tarihinde karar verildi.