"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI: 2023/1763 değişik iş
Kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından Alanya İnfaz Hâkimliğinin 30.01.2023 tarihli ve 2023/627 Esas, 2023/609 Karar sayılı içtima kararı ile 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü ...'ın, bu cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A maddesi gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Alanya İnfaz Hâkimliğinin 23.06.2023 tarihli ve 2023/3748 Esas, 2023/3750 Karar sayılı kararını müteakip, hükümlünün yasal süre içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle anılan kararın kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna iade edilmesine ilişkin Alanya İnfaz Hâkimliğinin 05.09.2023 tarihli ve 2023/5865 Esas, 2023/6171 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.10.2023 tarihli ve 2023/1763 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 19.10.2024 tarihli ve 94660652-105-07-14024-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.11.2024 tarihli ve 2024/108977 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.11.2024 tarihli ve 2024/108977 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Dosya kapsamına göre, Alanya Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 07.11.2023 tarihli ve 2022/2-11251 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün Alanya İnfaz Hâkimliğinin 30.01.2023 tarihli ve 2023/627 Esas, 2023/609 Karar sayılı içtima kararı ile verilen 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasının infazına 07.11.2023 tarihinde başlandığı, koşullu salıverilme tarihinin 13.08.2024, bihakkın tahliye tarihinin ise 04.12.2025 olduğu,
Hükümlünün kalan cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, Covid-19 izninde olan hükümlünün izin süresinin bitiş tarihinden itibaren 5 gün içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmemesi halinde açık ceza infaz kurumuna gönderileceğine dair Alanya İnfaz Hâkimliğinin 23.06.2023 tarihli kararının hükümlünün yokluğunda verildiği,
Her ne kadar Alanya İnfaz Hâkimliğinin 05.09.2023 tarihli ve 2023/5865 Esas, 2023/6171 Karar sayılı kararı ile hükümlünün yasal süre içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmediğinden bahisle açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezasının infazına dair Alanya İnfaz Hâkimliğinin 23.06.2023 tarihli ve 2023/3748 Esas, 2023/3750 Karar sayılı kararının hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edildiğine dair bir tebligatın dosya içerisinde bulunmadığı,
Hükümlünün Covid-19 kapsamında izinli iken, Alanya İnfaz Hâkimliğinin 23.06.2023 tarihli kararı ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezasının infazına karar verildiği, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.09.2021 tarihli ve 2021/10167 Esas, 2021/12656 Karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, bu kararın hükümlüye tebliğ edilmesinde zaruret bulunmasına rağmen usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği, dolayısıyla hükümlü hakkında itiraza tabi olarak verilen denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın kesinleşmediği nazara alındığında, denetimli serbestlik tedbirinin infazına başlanılamayacağı cihetle, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.
3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci ve üçüncü fıkraları;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Hükümlünün, 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen 30.01.2023 tarihli ve 2022/2-11251 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 30.01.2023 tarihinde cezasını infaz etmek üzere ceza infaz kurumuna alındığı ve cezasının infazı sırasında 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 uncu maddesi gereğince Covid-19 iznine çıkarıldığı, şartla tahliye tarihi 21.05.2024 olan hükümlü hakkında izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 23.06.2023 tarihli ve 2023/3748 Dosya, 2023/3750 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca kalan cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.
5. İnfaz Hakimliğince şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verilen hükümlünün, izin bitim tarihinde infaz işlemlerinin devam ettiği infaz kurumuna dönme zorunluluğu olduğunu ve dönmediği kabul edilerek hakkında verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün yokluğunda şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair İnfaz Hakimliğince 23.06.2023 tarihinde karar verildiği anlaşılmakla, denetimli serbestlik kararının hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, ayrıca hükümlünün UYAP sisteminde kayıtlı GSM numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili SMS gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın, eksik inceleme sonucu verilen karar hukuka aykırı olup, bu karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan bu sebeple yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 09.10.2023 tarihli ve 2023/1763 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,24.01.2025 tarihinde karar verildi.