"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2242 E., 2024/889 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanıklar hakkında bozma üzerine verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ürgüp Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.03.2019 tarihli ve 2018/602 Esas, 2019/288 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik aleyhe istinaf başvuruları üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 04.06.2021 tarihli ve 2019/2437 Esas, 2021/1739 Karar sayılı kararı ile
mahkûmiyet kararları verilmiş, kararların sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 03.10.2023 tarihli ve 2022/10666 Esas, 2023/5871 Karar sayılı ilâmı ile özetle; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1. maddesi gereğince temel cezalara hükmedilirken kati rapor dikkate alınarak meydana gelen zararın ağırlığı nazara alınarak ve aynı Kanun'un 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gözetilerek sonuç cezalara etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilememesi, sanık ...'nın savunması ve tanık M.I.'nın beyanı karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indiriminin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması nedenleriyle bozulmasına, dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 10.05.2024 tarihli ve 2023/2242 Esas, 2024/889 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 37/1, 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 4 yıl 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık ...'nın temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ile karar verildiğine, suçun unsurlarının oluşmadığına, meşru savunma ve ağır tahrik hükümlerinin değerlendirilmediğine, üst hadden ceza verildiğine ilişkindir.
2. Sanık ...'nın temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ile karar verildiğine, suçun unsurlarının oluşmadığına, meşru savunma ve ağır tahrik hükümlerinin değerlendirilmediğine, üst hadden ceza verildiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükümlere esas alınan adlî raporun yeterli olduğu, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, eylemin sanıklar tarafından fikir ve eylem birliği içerisinde hareket edip fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmak suretiyle gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, suçun unsurlarının oluştuğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, 5237 sayılı Kanun'un 86/1. maddesi uyarınca temel cezalara hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı nazara alınarak ve aynı Kanun'un 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gözetilerek belirlenen ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığı, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, katılandan sanıklara yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 10.05.2024 tarihli ve 2023/2242 Esas, 2024/889 Karar sayılı kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Ürgüp Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.04.2025 tarihinde karar verildi.