"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/90 E. 2015/215 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2008 tarih ve 2005/1813 Esas, 2008/700 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 87/3, 29, 53/1. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Mezkur kararın 08.07.2008 tarihinde kesinleşmesini müteakip denetim süresi içerisinde 07.09.2009 tarihinde kasıtlı suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.03.2015 tarihli ve 2015/90 Esas, 2015/215 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanması ile sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 87/3, 29, 53/1. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz nedenleri özetle; ek savunma verilmediğine, savunma hakkının kısıtlandığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın katılanı hayat fonksiyonlarını (3.) derecede etkileyen kemik kırığı oluşacak şekilde yaraladığı olayda, 5237 sayılı Kanun'un 87/3. maddesinin 19.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile yapılan değişikliğe kadar müstakil fıkra olduğu da gözetildiğinde, sanık hakkında hükmün açıklanmasına ilişkin kararda her ne kadar 5560 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki Kanun uygulamasının sanık lehine olduğu tespit edilerek önceki Kanun hükümlerine göre ceza tayini cihetine gidilmiş ise de; bu tespitin hatalı olduğu, kemik kırığının derecesine göre sanık hakkında 5237 Sayılı Kanun'un 86/1, 87/3 (5560 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten sonraki haliyle) maddeleriyle belirlenecek cezanın daha lehe olduğu da gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 87/3. maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e. ve 67/4. maddeleri gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı ve 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı sürelerinin öngörüldüğü, suç tarihi olan 27.10.2005 tarihinden (hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 08.07.2008 tarihi ile denetim süre içerisinde işlediği ikinci suç tarihi olan 07.09.2009 tarihi arasındaki duran süre de eklendiğinde) temyiz incelemesi tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.03.2015 tarihli ve 2015/90 Esas, 2015/215 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.09.2024 tarihinde karar verildi.