Logo

1. Ceza Dairesi2024/7933 E. 2025/1938 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Nitelikli kasten öldürme, nitelikli kasten öldürmeye azmettirme ve nitelikli kasten öldürmeye yardım etme suçlarından verilen mahkumiyet ve beraat kararlarına karşı yapılan temyiz başvurularının incelenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık ...’ün temyiz isteminden vazgeçmesi, diğer sanıklar hakkındaki beraat kararlarında ve sanık ...'in mahkumiyet hükmünde hukuka aykırılık bulunmaması, Bölge Adliye Mahkemesinin yok hükmündeki kararının temyiz edilemeyeceği gözetilerek yerel mahkeme kararının kısmen reddi, kısmen de onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ceza Dairesi

SAYISI : 2024/2570 E., 2024/1982 K.

(2) MAHKEMESİ : Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/182 E., 2023/238 K.

SUÇLAR : Nitelikli kasten öldürme, nitelikli kasten öldürmeye azmettirme, nitelikli kasten öldürmeye yardım etme

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat (Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesi kararı)

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, iade, temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması

Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.10.2023 tarihli ve 2023/182 Esas, 2023/238 Karar sayılı kararına ilişkin Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 29.05.2024 tarihli ve 2023/9660 Esas, 2024/3963 Karar sayılı kararı ile; sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürme suçundan verilen beraat hükümleri ve sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında verilen hükümler arasında irtibat bulunduğu, ancak sanık ... hakkındaki hükümlerin istinaf yoluna tabi olduğu, irtibat nedeniyle de öncelikle sanık ... hakkındaki hükümler yönünden istinaf incelemesinin yapılması gerektiğinden bahisle başkaca yönleri incelemeyen dosyanın iadesine karar verildiği, Bölge Adliye Mahkemesince Yargıtay 1. Ceza Dairesinin kararı uyarınca yalnızca sanık ... hakkında verilen hükümler yönünden istinaf incelemesi yapılması ile yetinilmesi gerekirken, diğer sanıklar hakkında verilen hükümlere ilişkin olarak istinaf incelemesi yapılması suretiyle verilen kararların hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğu gibi ayrıca sanık ... hakkında Bölge Adliye Mahkemesince verilen karara yönelik de herhangi bir temyiz başvurusu bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;

1.Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında verilen beraat hükümlerine ilişkin Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10.10.2024 tarihli ve 2024/2570 Esas, 2024/1982 Karar sayılı kararına yönelik sanık ... müdafii ve Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemleri yönünden;

Sanıklar hakkında verilen hükümler yönünden daha önceden Yargıtayca verilmiş bozma kararının bulunduğu, bozma kararı sonrası verilen hükümlerin 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca temyiz yoluna tabi olduğu anlaşılmakla, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olması nedeniyle temyiz edilemez oldukları tespit edilmiştir.

2.Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2023 tarihli ve 2023/182 Esas, 2023/238 Karar sayılı kararı yönünden;

a) Sanık ... müdafiinin temyiz istemi yönünden;

Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü sanık müdafii tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiş ise de; sanığın cezaevinden gönderdiği 12.07.2024, 30.07.2024, 19.08.2024 tarihli dilekçeler ile cezaevi idaresince düzenlenen 15.08.2024 ve 04.03.2025 tarihli ifade tutanaklarında temyiz isteminden vazgeçtiği belirlenmiştir.

b) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kasten öldürme suçundan verilen beraat hükümleri ile sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan ... Vekili ile sanıklar ... ve ... müdafiilerinin istemleri yönünden;

Sanıklar hakkında bozma üzerine verilen hükümlerin; 5271 sayılı Kanun'un 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.02.2020 tarihli ve 2019/191 Esas, 2020/73 Karar sayılı kararı ile;

a) ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-a, 29/1, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,

b) Sanıklar ..., ... hakkında tasarlayarak öldürmeye yardım etme suçundan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine,

c) Sanıklar ... ve ... hakkında tasarlayarak öldürmeye azmettirme suçundan; 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine, karar verilmiştir.

2. Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.04.2021 tarihli ve 2021/350 Esas, 2021/793 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik Cumhuriyet savcısı, katılan ... vekili, sanık ... müdafii, sanık ... müdafiinin istinaf başvuruları üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca Cumhuriyet savcısı, katılan ... vekili ve sanık ... müdafiinin istinaf başvurularının esastan reddine, sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan açılan kamu davası ile ilgili karar verilmediği gerekçesiyle tefrikine, karar verilmiştir.

3. Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi kararının Cumhuriyet savcısı, katılan ... vekili ve sanık ... müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 20.06.2022 tarihli ve 2022/5611 Esas, 2022/5289 Karar sayılı kararı ile özetle ''sanık ... hakkında tasarlayarak kasten öldürme suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığı ancak eylemin niteliği itibari ile suç delillerini gizleme suçuna dönüşemeyeceği anlaşılmasına rağmen mahkumiyet kararı verilerek tasarlayarak kasten öldürme suçundan açılmış kamu davası ile ilgili karar verilmediği gerekçesi ile tefrik kararı verilmesi suretiyle eksik inceleme sonucu sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında hakkında tasarlayarak kasten öldürme suçlarından istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmesi,'' nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.11.2022 tarihli 2022/198 Esas, 2022/281 Karar sayılı kararı ile;

a) Sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 82/1-a, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

b) Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürmeye yardım etme suçundan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine, karar verilmiştir.

5. Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesi kararının katılan ... vekili, Cumhuriyet savcısı, sanıklar ..., ..., ..., ... müdafii, sanık ... müdafii, tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.06.2023 tarihli ve 2023/2397 Esas, 2023/4172 Karar sayılı kararı ile özetle sanık ... ile diğer sanıklar ..., ..., ..., ... ve [...] savunmalarının ayrı müdafiler yerine aynı müdafi tarafından yapılması suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 152/1. maddesine aykırı davranılması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

6. Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2023 tarihli ve 2023/182 Esas, 2023/238 Karar sayılı kararı ile;

a) Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kasten öldürme suçundan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine,

b) Sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 82/1-a, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan ... vekilinin temyiz sebepleri özetle; beraat eden sanıkların da cezalandırılması gerektiğine, sanık ... hakkında verilen cezanın yeterli olmadığına, lehe indirimler yapılmaksızın en ağır şekilde cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.

2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; beraat eden sanık lehine vekalet ücreti takdiri gerektiğine ilişkindir.

3. Sanık ... müdafinin temyiz sebepleri özetle; beraat eden sanık lehine vekalet ücreti takdiri gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık ... tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında verilen beraat kararlarında isabetsizlik bulunmadığı, beraat eden sanıklar ... ve ... hakkında vekalet ücreti ile ilgili Mahkemenin takdirinde isabetsizlik bulunmadığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, maktulden sanık ...'e yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemin doğru olarak belirlendiği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından katılan ... vekili ve sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

1.Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne ilişkin Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10.10.2024 tarihli ve 2024/2570 Esas, 2024/1982 Karar sayılı kararına yönelik sanık ... müdafii ve Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemleri yönünden;

Sanıklar hakkında verilen hükümler yönünden daha önce temyiz incelemesi yapılarak Yargıtayca verilmiş bozma kararının bulunması nedeniyle bozma üzerine İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlerin 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz yoluna tabi olduğu anlaşılmakla, Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükümler yönünden yapılan istinaf incelemesi sonucunda verilen kararın hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğu dikkate alınarak yok hükmünde olan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz incelemesine konu edilemeyeceği belirlenmekle sanık ... müdafiinin ve Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemlerinin 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

2.Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2023 tarihli ve 2023/182 Esas, 2023/238 Karar sayılı kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz istemi yönünden;

Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü sanık müdafii tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiş ise de; sanığın cezaevinden gönderdiği 12.07.2024, 30.07.2024, 19.08.2024 tarihli dilekçeler ile cezaevi idaresince düzenlenen 15.08.2024 ve 04.03.2025 tarihli ifade tutanaklarında temyiz isteminden vazgeçtiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun'un 266/1. maddesi gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle sanık ... müdafiinin temyiz isteminin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

3.Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kasten öldürme suçundan verilen beraat hükümleri ile sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekili ve sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemleri yönünden;

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2023 tarihli ve 2023/182 Esas, 2023/238 Karar sayılı kararında katılan ... vekili ile sanıklar ... ve ... müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

12.03.2025 tarihinde karar verildi.