"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/630 E., 2024/360 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Yargıtay bozması üzerine İlk Derece Mahkemesince verilen hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.11.2022 tarihli ve 2013/167 Esas, 2022/491 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılanlar vekilinin istinaf başvurularının İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.03.2023 tarihli ve 2023/296 Esas, 2023/424 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
2. Hükmün katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 24.04.2024 tarihli ve 2023/5062 Esas, 2024/2748 Karar sayılı kararı ile özetle "5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesinin uygulanması konusunda kasten öldürme ve 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan kurulan hükümler arasında çelişkiye neden olunması" gerekçesiyle bozulmasına, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
3. Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.09.2024 tarihli ve 2024/630 Esas, 2024/360 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilerek, dava dosyası 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi gereği doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eksik inceleme bulunmadığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından işlendiği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulandığı anlaşıldığından, katılanlar vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.09.2024 tarihli ve 2024/630 Esas, 2024/360 Karar sayılı kararında katılanlar vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.02.2025 tarihinde karar verildi.