"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/58 E. 2023/354 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Batı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.10.2011 tarihli ve 2011/90 Esas, 2011/632 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 27.01.2014 tarihli ve
2013/14616 Esas, 2014/2669 Karar sayılı ilâmı ile haksız tahrik ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmaması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Ankara Batı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.02.2023 tarihli ve 2023/58 Esas, 2023/354 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan hükmün açıklanması suretiyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 87/3, 29/1, 62/1, 53. maddelerine göre 8 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, delillerin hatalı değerledirildiğine, sanığın atılı suçu işlemediğine, zamanaşımına, haksız tahrikin derecesine, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 87/3. maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1- (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır. 5237 sayılı Kanun’un 67/2-(d) maddesi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 27.10.2011 tarihli mahkumiyet kararı olduğu ve sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 16.05.2014 tarihinden denetim süresinde işlediği ikinci suç tarihi olan 06.06.2016 tarihleri arasındaki 2 yıl 20 günlük duran süre de ilave edildiğinde zamanaşımını kesen son işlem tarihinden mahkemenin mahkumiyet hükmü tesis ettiği 16.02.2023 tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Batı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.02.2023 tarihli ve 2023/58 Esas, 2023/354 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1. fıkrası (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.09.2024 tarihinde karar verildi.