Logo

1. Ceza Dairesi2024/85 E. 2024/4715 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten öldürme suçundan mahkumiyetine dair verilen hükmün, meşru savunma, haksız tahrik ve taksir iddiaları çerçevesinde temyiz edilmesi üzerine Yargıtay'ın değerlendirmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemelerin, eylemin kasten işlendiğine, meşru savunma ve sınırın aşılması hallerinin olmadığına, haksız tahrik indiriminin isabetli olduğuna dair kararlarında hukuka aykırılık bulunmadığı gözetilerek sanık müdafinin temyiz isteminin esastan reddine ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/1458 E., 2023/1520 K.

SUÇ : Kasten öldürme

HÜKÜM : Mahkumiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.06.2023 tarihli ve 2009/14 Esas, 2023/112 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 25.10.2023 tarihli ve 2023/1458 Esas, 2023/1520 sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafilerinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 18 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafinin temyiz sebepleri özetle; meşru savunma ve sınırın aşılmasına, ceza miktarına, haksız tahrik indirim oranına ve suçun taksirle işlendiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Sanık ...'nın kardeşi olan ... ...'nın 2006 yılında maktulün amcasının oğlu olan ...'ın yanında işçi olarak çalışması nedeniyle ... ile ... arasında alacak borç ilişkisinin bulunduğu, ...'ın 2-3 yıl kadar alamadığı ücretini ...'dan istediği fakat alacağını tahsil edemediği, sanık ...'in kardeşine ait alacağı ...'ten istemesi nedeniyle taraflar arasında anlaşmazlık başladığı, alacak verecek meselesine daha sonra ...'ın akrabası olan maktul ...'ın borcu kendisinin ödeyeceğini söyleyerek dahil olduğu, ancak daha sonra bu borcu ödemekten vazgeçtiği, 17.07.2008 tarihinde tahsili sağlayabilmek için maktulü aradığı, telefon görüşmesi sırasında maktulün, katılan ve tanık İ. ... ile birlikte tarlada çalıştıkları, telefon görüşmesi sırasında aralarında tartışma yaşandığı, maktul ve ...'ın işlerini bitirerek telefon görüşmesinden yaklaşık yarım saat sonra birlikte araca binerek Zağarlı mahallesi tarafına doğru hareket ettikleri, köy yolu üzerinde karşı taraftan gelen içerisinde sanık ... ve tanık D. ...'nın bulunduğu araç ile karşılaştıkları, her iki aracın durarak iki tarafında araçtan indiği ve taraflar arasında ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği tespit edilemeyen tartışma sırasında sanığın yanındaki tabancayı maktule doğrultarak 3 el ateş ettiği, maktulün dosya kapsamında mevcut otopsi tutanağında belirtildiği üzere ateşli silah mermi çekirdeği yaralanmasına bağlı gelişen iç organ ve büyük damar yaralanmasından gelişen iç kanama ve buna bağlı gelişen komplikasyonlar sonucu hayatını kaybettiği anlaşılan olayda;

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, yargılama

sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, maktulden sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 25.10.2023 tarihli ve 2023/1458 Esas, 2023/1520 Karar sayılı kararında sanık müdafi tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

26.06.2024 tarihinde karar verildi.