Logo

1. Ceza Dairesi2024/874 E. 2024/8551 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ardından yeni bir suç işlemesi üzerine hükmün açıklanması ve cezanın belirlenmesi hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu, meşru savunma koşullarının bulunmadığı, cezanın belirlenmesinde takdiri indirimin yerinde uygulandığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın yeni suç işlenmesi sebebiyle kaldırılmasında ve hükmün açıklanmasında isabetsizlik bulunmadığı gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/980 E., 2023/1630 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-b maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.07.2019 tarihli ve 2018/189 Esas, 2019/406 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 21.09.2021 tarihli ve 2020/531 Esas, 2021/1874 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 87/3, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 8 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 08.10.2021 tarihinde kesinleştiği, sanığın tabi tutulduğu denetim süresi içinde, 30.10.2022 tarihinde, yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.06.2023 tarihli ve 2023/980 Esas, 2023/1630 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca hükmün aynen açıklanması suretiyle sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/3, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 8ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; eksik ceza tayin edildiğine, sanığın üst sınırdan indirim uygulanmaksızın cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.

2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; mahkûmiyete yeterli delil olmadığına, meşru savunma koşullarının oluştuğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde ve belirlenen yaptırımda isabetsizlik bulunmadığı, saldırı ile savunma arasında orantı bulunmadığı, dolayısıyla meşru savunma koşullarının oluşmadığı, ilk haksız saldırının hangi taraftan kaynaklandığı tespit edilemediğinden asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanmasının doğru olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, hükmün açıklanmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, katılan vekili ile sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.06.2023 tarihli ve 2023/980 Esas, 2023/1630 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.12.2024 tarihinde karar verildi.