"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/214 E., 2023/2284 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz isteminin reddi
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz kanun yoluna başvurulması halinde temyize konu olabilecekleri kabul edildiğinden ve katılan vekilinin temyiz isteminin suç vasfına ilişkin olduğu anlaşıldığından temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.09.2022 tarihli ve 2022/322 Esas, 2022/506 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-(e), 29/1, 62/1, 53/1 ve 58/6-7 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 07.07.2023 tarihli ve 2023/214 Esas, 2023/2284 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekili ile sanık müdafiinin istinaf başvurularının, 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi özetle; suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olduğuna, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Suç vasfı ile sınırlı yapılan inceleme neticesinde, sanık ile katılan arasında öldürmeyi gerektirir husumetin bulunmaması, ani gelişen kavganın hareketli ortamında sanığın hedef gözetme imkanının olmaması, katılanda meydana gelen yaralanmanın niteliği ve olay yerine ilişkin kamera görüntülerinden sanığın eylemine devam etme hususunda ısrarının ve devam etmesine ciddi engel halin bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğinin şüpheli kaldığı, sanığın kastının yaralamaya yönelik olduğu anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 07.07.2023 tarihli ve 2023/214 Esas, 2023/2284 Karar sayılı kararının kesin nitelikte olması ve katılan vekilinin suç vasfına yönelik temyiz sebebi ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda hukuka aykırılık görülmemesi nedeniyle katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2024 tarihinde karar verildi.