"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/4777 E., 2023/1615 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER: Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307/3. maddesi uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sorgun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.10.2017 tarihli ve 2017/200 Esas, 2017/432 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan vekili ve sanıklar müdafiinin istinaf başvurularının Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 09.12.2020 tarihli ve 2018/3766 Esas, 2020/2619 Karar sayılı kararı ile kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(g) maddesi uyarınca duruşmalı olarak yapılan inceleme neticesinde İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanıkların mahkûmiyetine karar verilmiş, bu kararın katılan vekili ve sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 13.10.2022 tarihli ve 2022/6782 Esas, 2022/7945 Karar sayılı ilâmı ile ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilememesi nedeniyle sanıkların cezalarında haksız tahrik indirimi yapılırken asgari oranda indirim yerine (1/2) oranında indirim yapılarak eksik cezalar tayin edilmesi gerekçesiyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(b) maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 12.04.2023 tarihli ve 2022/4777 Esas, 2023/1615 Karar sayılı kararı ile sanıkların, katılana karşı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-(e), 29/1, 62/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafiinin temyiz istemi özetle; ilk haksız hareketin katılandan kaynaklandığına, meşru savunma koşullarının oluştuğuna, fazla ceza tayin edildiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının kanuni bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği ve belirlenen ceza miktarlarının dosya kapsamına uygun olduğu, Yargıtay bozma ilâmı içeriğinde, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının kesin bir şekilde belirlenemediğine işaret edildiği, meşru savunma müessesesinin uygulanması için saldırı teşkil eden ilk hareketin sanıktan kaynaklanmaması, saldırı ile savunma arasında orantılılık bulunması gibi kriterlerin aranacağı, somut olayda ise ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı hususundaki şüphenin sanıklar lehine yorumlanmasıyla sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği bu nedenle meşru savunma koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 12.04.2023 tarihli ve 2022/4777 Esas, 2023/1615 Karar sayılı kararında sanıklar müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Sorgun 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.09.2024 tarihinde karar verildi.