"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/242 E., 2019/134 K.
SUÇ : Kasten yaralamaya teşebbüs
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.11.2019 tarihli ve 2019/242 Esas, 2019/134 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-a, e, 35, 62, 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 272/2-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 14.11.2019 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309/1. maddesi uyarınca, 17.01.2025 tarihli ve 2024/6308 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.02.2025 tarihli ve KYB-2025/14614 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.02.2025 tarihli ve KYB-2025/14614 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Dosya kapsamına göre, mağdur ...'nın sanığın nikahlı eşi olduğu, olay günü aralarında çıkan tartışmada sanığın eline aldığı satır diye tabir edilen bıçağı göstererek mağdurun üzerine yürüdüğü ve 'çıkın evden' şeklinde söz söylediğinin iddia ve kabul edildiği olayda, her ne kadar Mahkemece 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-a-e ve 35. maddelerinde düzenlenen eşe karşı kasten nitelikli yaralamaya teşebbüs suçundan hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de,
Sanığın elindeki silah sayılan bıçakla mağdur ... ve inceleme dışı diğer mağdura karşı 'çıkın evimden' şeklindeki söylemin, mağdurların vücut dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştirileceğinden bahisle söylenmiş olması karşısında, zincirleme şekilde gerçekleştirilen eylemin 5237 sayılı Kanun'un 106/2-a. maddesinde yer alan silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. Olay günü hükümlünün eşi olan mağdur ... ve kızı olan inceleme dışı mağdur ... ile aralarında çıkan tartışmada Ruveyda'nın üzerine silahtan sayılan bıçakla yürüyerek yaralamaya kalkıştığı, ...'u [elle] yaraladığı ve her iki mağduru çıkın evden diyerek aynı bıçakla tehdit ettiği iddiasıyla Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığının, 27.09.2019 tarihli ve 2019/11113 Soruşturma, 2019/4730 Esas, 2019/3398 İddianame numaralı evrakı ile düzenlenen iddianamede hükümlünün kasten yaralama (...'a yönelik), kasten yaralamaya teşebbüs (Ruveyda'ya yönelik) ve silahla tehdit (her iki mağdura yönelik) suçlarından 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-a; 86/2, 86/3-a, e, 35; 106/2-a maddeleri gereği cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Mahkemece hükümlünün kasten yaralama ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından mahkûmiyetine, silahla tehdit suçundan beraatine karar verildiği anlaşılmış ise de; silahla tehdit suçundan verilen kararın istinaf edilmesi üzerine Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 06.12.2023 tarihli ve 2022/2050 Esas, 2023/2840 Karar sayılı kararında silahla tehdit suçundan verilen kararın "Dosya kapsamı ve sanığın müdafi huzurundaki sorgu ifadesi ile görüntü kaydına ilişkin bilirkişi raporuna göre; mağdur ... ile sanığın evli oldukları, olay tarihinde çıkan tartışmada sanığın eline aldığı satır diye tabir edilen bıçağı mağdurlara teşhir ederek, mağdur ...'nın üzerine yürüdüğü ve her iki mağdura yönelik 'çıkın evden' şeklinde söz söylediğinin anlaşılması karşısında, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında aynı fiil ile mağdurlara yönelik üzerine atılı Silahla Tehdit suçunu TCK'nın 43/2. maddesi delaletiyle zincirleme suç hükümleri kapsamında işlemesine karşın, dosya kapsamıyla uyuşmayacak biçimde yetersiz gerekçe ile sanığın beraatine karar verilmesi," nedeniyle bozulmasına ve dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği belirlenmiştir.
3. Mahkemece istinaf kararı üzerine yapılacak yargılamada inceleme konusu kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden de hükümlünün eyleminin bütün hâlinde silahla tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığının değerlendirilmesi gerektiği belirlenmekle, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Hükümlü hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.11.2019 tarihli ve 2019/242 Esas, 2019/134 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.04.2025 tarihinde karar verildi.