"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/201 E., 2024/66 K.
SUÇ : Kasten yaralama
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
İstanbul Anadolu 2. Çocuk Mahkemesinin, 29.01.2024 tarihli ve 2022/201 Esas, 2024/66 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 29, 31/3, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 1.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 272/3-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 29.01.2024 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309/1. maddesi uyarınca, 20.01.2025 tarihli ve 2024/14536 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.02.2025 tarihli ve KYB-2025/11021 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyasının onaylı sureti Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.02.2025 tarihli ve KYB-2025/11021 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Dosya kapsamına göre, adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olacak şekilde başka kayıt bulunmayan, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak takdiri indirim de uygulanan suça sürüklenen çocuk hakkında, suça sürüklenen çocuğun 15.12.2023 tarihli savunma dilekçesinde, suça sürüklenen çocuk müdafiinin ise 08.12.2023 tarihli savunma dilekçesinde kasten yaralama suçu yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini kabul ettikleri gözetilmeden, suça sürüklenen çocuğun hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmediğinden bahisle, kanunî olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun'un 231. maddesinde düzenlenen Hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanabilmesi için,
a) Sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünde, hükmolunan cezanın iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezasından ibaret olması,
b) Suçun 5271 sayılı Kanun'un 231/14. maddesinde yazılı suçlardan olmaması,
c) Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması,
d) Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına itirazının bulunmaması (karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 7499 sayılı Kanun ile değişiklik öncesi hâli),
e) Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesine ilişkin koşulların birlikte gerçekleşmesi gerekmektedir.
2. Bu açıklamalar ışığında inceleme konusu dava dosyasının değerlendirilmesinde; hükümlünün kasten yaralama suçundan adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hükümlünün kabul etmediğinden bahisle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair karar verildiği belirlenmiştir. Oysa hükümlü ve müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul ettiklerine dair 08.12.2023 ve 15.12.2023 tarihli dilekçeler verdikleri anlaşılmıştır.
3. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesini kabul eden, adlî sicil kaydı bulunmayan hükümlü hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, kabul etmediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair karar verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Hükümlü ... hakkında ...'a yönelik kasten yaralama suçundan verilen İstanbul Anadolu 2. Çocuk Mahkemesinin, 29.01.2024 tarihli ve 2022/201 Esas, 2024/66 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.03.2025 tarihinde karar verildi.