"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1085 E., 2016/377 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 27.10.2020 tarihli ve 2020/10577 Esas, 2020/14711 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 11.02.2025 tarihli ve 2024/121618 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 308/1. maddesi gereği yapılan itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu, sanık hakkında ikinci kez mükerrirliğe esas alınan her iki suçun da 08.07.2005 tarihinden sonra işlenen suç olması gerektiği, ikinci kez mükerrirlik koşullarının bulunmadığı, hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.
II. GEREKÇE
Sanık hakkında 09.04.2014 tarihinde katılan ...'a yönelik işlediği kasten yaralama suçundan Ankara Batı 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.04.2016 tarihli ve 2015/1085 Esas, 2016/377 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, Söke 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2008 tarihli ve 2007/389 esas, 2008/71 Karar sayılı ilamı nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 58/6. maddesi gereğince cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Sanık hakkında birinci kez tekerrüre esas alınan hükmün Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.12.1998 tarihli ve 1198/134 Esas, 1998/277 Karar sayılı hükümlülük olduğu, bu karar ile sanık hakkında 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (765 sayılı Kanun) 456/3, 457/1, 59, 31, 33, 40. maddeleri gereği 6 yıl 8 ay hapis cezasına hükmolunduğu, bu hükmün suç tarihinin 16.04.1998, infaz tarihinin 12.12.2004 olduğu, inceleme konusu dosyada birinci suça ait bu hükümlülüğün birinci kez mükerrirliğe esas olduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında ikinci kez tekerrüre esas alınan ikinci suça ait mahkumiyetin Söke 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2008 tarihli ve 2007/389 esas, 2008/71 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun'un 265/1, 53, 58. maddeleri gereğince verilen 6 ay hapis cezasına ilişkin hükümlülük olduğu, bu hükmün suç tarihinin 15.11.2006, kesinleşme tarihinin 20.06.2012, infaz tarihinin 14.07.2016 olduğu anlaşılmıştır.
Temyiz incelemesine konu dosyada suç tarihinin (üçüncü suç) 09.04.2014, ikinci kez mükerrirliğe esas alınan hükümlülüğün suç tarihinin 15.11.2006 olup her iki suçun 5237 sayılı Kanun döneminde işlendiği, birinci kez mükerrirliğe esas alınan hükümlülüğün suç tarihinin ise 16.04.1998 olduğu, 765 sayılı Kanun döneminde işlendiği anlaşılmıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 20.12.2023 tarihli ve 2023/1-461 Esas, 2023/686 Karar sayılı, 08.03.2023 tarihli ve 2021/310 Esas, 2023/139 Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere sanık hakkında ikinci kez mükerrirliğe esas alınan ve temyiz incelemesi konu edilen suçların 5237 sayılı Kanun döneminde işlenmiş olmasının yeterli olduğu, birinci kez mükerrirliğe esas alınan ilk suçun 5237 sayılı Kanun'un yürürlük tarihinden önce işlenmiş olmasının, ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasına engel olmadığı, açıklanan nedenlerle kararda isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır.
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ oy birliğiyle REDDİNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308/3. maddesi uyarınca Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 27.10.2020 tarihli ve 2020/10577 Esas, 2020/14711 Karar sayılı onama kararı ile ilgili itirazı incelemek üzere dava dosyasının, Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.04.2025 tarihinde karar verildi.