Logo

1. Hukuk Dairesi2022/8486 E. 2024/1408 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Yargıtay’ın görevsizlik kararı üzerine ilk derece mahkemesince verilen esasa ilişkin kararın temyiz incelemesine tabi olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Yargıtay'ın daha önce görevsizlik kararı vermesi ve ilk derece mahkemesinin esasa ilişkin kararının henüz Yargıtay denetiminden geçmemesi nedeniyle, HMK 373/4 ve Geçici 3/2. maddeleri uyarınca kararın temyiz yoluyla değil, istinaf yoluyla incelenmesi gerektiği gözetilerek dosyanın bölge adliye mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

...

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2017/736 E., 2020/369 K.

DAVALILAR : ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...,

..., ... ,..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...

DAVA TARİHİ : ...

HÜKÜM : Ret

Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.

Dosya içeriğine göre;

1. Davacı ... tarafından davalılar aleyhine Asliye Hukuk Mahkemesinde 14.10.2010 tarihinde açılan tapu iptali ve tescil davasının yapılan yargılaması sonucunda, Mahkemece dava değerinin dava tarihi itibariyle sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği gerekçesiyle, Mahkemenin görevsizliğine, görevli ve yetkili mahkemenin Erdemli Sulh Hukuk Mahkemesi olduğuna karar verilmiş, temyiz üzerine hüküm Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin denetiminden geçmek suretiyle 19.10.2017 tarihinde kesinleşmiştir.

2. Görevsizlik kararı üzerine Erdemli Sulh Hukuk Mahkemesince işin esası incelenerek yapılan yargılama sonunda Mahkemenin 03.07.2020 tarihli, 2017/736 Esas ve 2020/369 Karar sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiştir.

3. Bilindiği üzere; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 373 üncü maddesinin dördüncü fıkrası; “Yargıtayın bozma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karar karşı temyiz yoluna başvurulabilir” hükmünü, geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası; “Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun'un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 nci ila 444 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.'” hükmünü içermektedir.

Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar iki dereceli kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır. Diğer bir anlatımla, Yargıtayın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.

Somut uyuşmazlıkta; Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin onama kararı ile sulh hukuk mahkemesinin görevli olduğuna karar verilmiş ve görevli mahkemece yargılama yapılarak hüküm kurulmuştur. Bu durumda aleyhine temyiz kanun yoluna başvurulan Erdemli Sulh Hukuk Mahkemesinin 03.07.2020 tarihli, 2017/736 Esas ve 2020/369 Karar sayılı kararıyla ilgili olarak Yargıtayın daha önce esas yönüyle herhangi bir denetimi söz konusu değildir.

Mahkemenin esas yönünden verdiği ve daha önce Yargıtay görevli dairesinin denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi ''İstinaf'' olup, görevli merciinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere İlk Derece MAHKEMESİNE İADESİNE,

21.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.