"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1417 E., 2024/1153 K.
KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 13. İş Mahkemesi
SAYISI : 2022/269 E., 2022/539 K.
Taraflar arasındaki sürekli iş göremezlik derecesinin tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi ... tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili sunduğu dava dilekçesinde özetle; davalılardan ...'nın müvekkili şirkette yemek yapımına yardım, yemek dağıtımı, yiyecek ve içecek servisi, bulaşık yıkanması ve temizlik gibi işlerde çalıştığını, 03.09.2018 tarihinde çalışanlara yemek servisi yaparken ayağı burkularak düştüğünü ve yaralandığını, SGK Başkanlığı Bursa Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğünün bu kaza sonucunda Kurum sigortalısı davalı ...'nın %11,10 meslekte kazanma gücü kaybına uğradığı iddiası ile 01.02.2019 tarihinden itibaren davalıya sürekli iş göremezlik geliri bağlandığını, davalının ...'nın kaza sebebiyle sürekli ya da geçici herhangi bir işgücü kaybına uğramadığını, davalı ...'nın çalışmasına kazadan önceki haliyle aynı şekilde devam edebilecek durumda olduğunu, sağlık durumunun tamamen düzelmiş olduğunu, iş ve günlük hayatında kazadan önceki dönemdeki tüm aktivitelerini tam olarak yapabilecek derecede iyileşme sağladığını, Bursa 8. İş Mahkemesinin 2020/141 E. sayılı dosyası ile görülen tazminat davası dosyası kapsamında, SGK İstanbul Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğünün 31.10.2019 Bursa 8. İş Mahkemesinin 2020/141 E. sayılı dosyası ile görülen tazminat davası dosyası kapsamında, SGK İstanbul Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğünün 31.10.2019 tarihli sağlık kurulu kararı ile kazazede işçinin maruz kaldığı iş kazası sebebiyle maluliyet oranının %5,1 olduğunun tespit edildiğini, SGK Yüksek Sağlık Kurulunun 09.03.2020 tarihli sağlık kurulu kararı ile kazazede işçinin maruz kaldığı iş kazası sebebiyle maluliyet oranının düzeltme kaydıyla %11,1 olduğu, 1 yıl sonra kontrol muayenesi gerektiğine karar verildiğini, Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulunun 10.12.2020 tarihli kararı ile kazazede işçinin maruz kaldığı iş kazası sebebiyle maluliyet oranının %5 olduğuna karar verildiğini, Adli Tıp Kurumu 2. Üst Kurulunun 21.10.2021 tarihli kararı ile kazazede işçinin maruz kaldığı iş kazası sebebiyle maluliyet oranının geçici iş göremezlik süresi sonundan itibaren %5 olduğuna karar verildiğini, davalı ... Kurumu Başkanlığı tarafından açılmış olan Bursa 6. İş Mahkemesinin 2022/155 Esas numaralı dosyası ile görülen peşin sermaye gelirinin ödenmesine yönelik alacak davasının 18.07.2022 tarihinde yapılan duruşmasında taraflarına sürekli iş göremezlik oranının tespiti davası açılması yönünde süre verildiğini, bu kapsamda dava açıldığı beyanla davalı ...'nın söz konusu iş kazası nedeniyle meslekte kazanma gücü kayıp oranının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı SGK vekilinin Mahkememize verdiği cevap dilekçesinde özetle; sigortalının tedavi gördüğü Hastane tarafından düzenlenen rapor ve tetkikler sonrasında %11,10 oranında meslekte kazanma gücü kayıp oranının tespit edildiğini ve kendisine 01.02.2019 tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik geliri bağlandığını beyanla danın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekilinin Mahkememize verdiği cevap dilekçesinde özetle davacı tarafın dava açmakta hukuki yararı olmadığını, Bursa 8. İş Mahkemesinin 2020/141 Esas sayılı dosyasında tazminat davasının devam ettiğini, dosya kapsamında, müvekkilinin meslekte kazanma gücü kaybı oranının belirlenmesi için Sosyal Güvenlik Kurumuna başvurulduğunu, Kurumun yaptığı değerlendirmede bu oranın %5,1 olarak belirlendiğini, bu orana itiraz edildiğini SGK Yüksek Sağlık Kurulunun 09.03.2020 tarihli sağlık kurulu kararı ile maluliyet oranının %11,1 olduğunun tespit edildiğini, taraflarca itiraz edilmesi üzerine Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesinden alınan 10.12.2020 tarihli raporunda, müvekkilinin meslekte kazanma gücü kayıp oranının %5 olduğuna karar verildiğini, çelişkilerin giderilmesi için dosyanın Adli Tıp Kurumu 2. Üst Kurulu'na gönderildiği, ATK 2.Üst Kurulu'nun 01.11.2021 tarihli raporunda maluliyet oranının %5 olduğuna karar verildiğini, Bursa 8. İş Mahkemesinde maluliyet oranı tespit edildiğinden yeniden maluliyet oranın hesaplanmasında hukuki yarar bulunmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile "Açılan davanın kabulü ile Davalı ...'nın davacı işyerinde 03.09.2018 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezlik oranının E cetveline göre %5 olduğunun tespitine" karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı ... vekili istinaf dilekçesinde özetle; işveren aleyhine açılan tazminat davasında sürekli iş göremezlik derecesi kesinleştirildiğinden davanın açılmasında hukuki yarar olmadığını, davanın açılmasına Kurum sebebiyet verdiğinden müvekkili aleyhine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğini, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Davalı Kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalı sigortalının anılan iş kazası nedeni ile sürekli iş göremezlik derecesinin %11.1 olarak belirlendiğini ve sigortalıya gelir bağlandığını, Kurum işlemlerinin yerinde olduğunu, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında "...Dosya içeriğinden; davacı şirkete ait iş yerinde çalışan davalı ...'nın 03.09.2018 tarihinde geçirdiği kazanın, Kurumca iş kazası sayıldığı; Kurum Sağlık Kurulunun 31.10.2019 tarihli raporunda sürekli iş göremezlik derecesinin %5.1 olarak belirlendiği, sigortalının itirazı üzerine düzenlenen Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 09.03.2020 tarihli ve 2020/4615 sayılı kararında; 1 yıl sonra kontrol muayenesi kaydıyla %11.1 oranında sürekli iş göremezliğe uğradığına karar verildiği ve bu oran üzerinden kendisine gelir bağlandığı, sigortalı tarafından işveren aleyhine açılan tazminat davasında düzenlenen Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulunun 30.11.2020 tarih ve 17052 sayılı, Adli Tıp Kurumu 2. Üst Kurulunun 21.10.2021 tarih ve 1812 sayılı raporlarında ise davalı sigortalının anılan iş kazası nedeniyle geçici iş göremezlik süresi sonundan itibaren E cetveline göre %5 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiğinin mütalaa edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; yukarıda belirtilen yasal prosedüre uygun olarak inceleme yapılması, ATK 2. Üst Kurulunun son merci durumunda bulunması ve mütalaasının bağlayıcı nitelikte olması, eldeki davanın; davalı Kurum tarafından, dava konusu iş kazası nedeniyle davalı sigortalıya bağlanan gelir ile yapılan ödemeler nedeniyle davacı işveren aleyhine açılan rücu davasında Mahkemece, davacı işverene süre verilmesi üzerine açılmış olması nedeniyle dava açılmadan önce Kuruma başvuru yapılmasına da gerek bulunmaması, sürekli iş göremezlik derecesine ilişkin olarak verilecek kararın sigortalının da hak alanını ilgilendirmesi ve bu nedenle davalılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı olması, Kurumun; davacı işverene karşı açtığı rücu davasında Kurum sigortalısı taraf olarak yer almadığından ve dolayısıyla verilecek kararın sigortalı için bağlayıcılığı olmadığından eldeki davanın açılmasında davacı işverenin hukuki yararı bulunduğunun belirgin olması, davalılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunması nedeniyle davalıların yargılama giderlerinden ve vekalet ücretinden de birlikte sorumlu tutulmalarının gerekmesi hep birlikte değerlendirildiğinde, İlk Derece Mahkemesince verilen kararda isabetsizlik görülmediğinden yerinde bulunmayan istinaf başvurularının esastan reddine" karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili, istinaf dilekçesinde öne sürdüğü gerekçelerle eksik incelemeye dayalı kararın bozulmasını istemiştir.
Davalı Kurum vekili, istinaf dilekçesinde öne sürdüğü gerekçelerle eksik incelemeye dayalı kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, sürekli iş göremezlik derecesinin tespitine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 5510 sayılı Kanun'un 19 ve 95 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde verilen hükmün yerinde olduğu anlaşılmakla davalılar vekillerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.