"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/805 E., 2024/1224 K.
KARAR : Esastan red
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gebze 7. İş Mahkemesi
SAYISI : 2019/233 E., 2022/396 K.
Taraflar arasındaki tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı Kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi ... tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili işçi ...'ın 02.12.2014 tarihinde geçirdiği iş kazasına bağlı olarak sürekli iş göremezlik oranının, ... tarafından, Kurum Sağlık Kurulu Raporu ile %66 olarak belirlenmesine rağmen daha sonra hukuka ve maddi gerçeğe aykırı olarak davacıya önce SGKB İstanbul Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğünce azalma kaydıyla %24.2 sürekli iş göremezlik oranı verilmiş, daha sonra Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu tarafından, davacı işçinin fiziki muayenesi dahi yapılmadan, dosya üzerinden %15 sürekli iş göremezlik oranı verildiğini, müvekkilin geçirmiş olduğu 02.12.2014 tarihli iş kazası nedeniyle ağır derecede malul olduğunu, ayrıca Gebze 7. İş Mahkemesinin 2018/106 Esas sayılı iş kazasından kaynaklanan maddi tazminat talepli dava dosyasında verilen 19.02.2018 tarihli 6 numaralı ara kararıyla, davacının sürekli iş göremezlik oranının tespiti için taraflarına süre verildiğini beyanla, davacıya kaza tarihi itibariyle, tespit edilen orana göre sürekli iş göremezlik gelirlerinin bağlanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı Kurum vekili cevap dilekçesinde özetle; Kurumumuz sigortalılarından ...'ın 02.12.2014 tarihinde iş kazası geçirdiğini, Kurum tarafından yapılan maluliyet incelemesi neticesinde sağlık raporları ve diğer tıbbi belgeler değerlendirilmiş ve davacı tarafın maluliyetinin %15 olduğu tespit edildiğini, müvekkili Kurumun, davacı ... hakkında tesis ettiği işlemlerinde usul ve kanuna aykırı bir husus bulunmadığını, davacı tarafından ikame edilen işbu dava yönünden zamanaşımı itirazlarının mevcut olduğunu, davacı tarafından ikame edilen haksız ve hukuki mesnetten yoksun davanın reddi gerektiğini, maluliyet oranlarının tespitinde kurum sağlık tesislerince düzenlenen raporların esas alınacağı 5510 sayılı Kanun'da düzenlendiğini, verilen maluliyet kararlarına karşı Yüksek Sağlık Kuruluna itiraz edildiğini, bu kurul kararları kesin olup müvekkilim Kurumu başkaca sağlık tesislerince verilen kararların bağlamayacağını, sigortalının maluliyet oranı ile ilgili Yüksek Sağlık kararı mevcut olduğunu, maluliyetin başka kurumlarca tespiti mümkün olmadığını, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulü ile davacının 02.12.2014 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle maluliyet oranının sürekli iş göremezliğe girdiği, 01.06.2015 tarihinden itibaren E cetveline göre %59 olarak tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı Kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle; maluliyet oranlarının tespitinde kurum sağlık tesislerince düzenlenen raporların esas alınacağı 5510 sayılı Kanun'da düzenlendiğini, verilen maluliyet kararlarına karşı Yüksek Sağlık Kuruluna itiraz edilebileceğini, kurul kararlarının kesin olduğunu, müvekkili kurumu başkaca sağlık tesislerince verilen kararları bağlamayacağını, sigortalının maluliyet oranı ile ilgili Yüksek Sağlık Kurulu kararının mevcut olduğunu, maluliyetin başka kurumlarca tespitinin mümkün olmadığını, müvekkili Kurumun tesis ettiği işlemlerinde usul ve kanuna aykırı bir hususun bulunmadığını, davacı tarafından ikame edilen dava yönünden zamanaşımı itirazlarının mevcut olduğunu, müvekkili kurumun davanın açılmasına sebebiyet vermediğini, Mahkeme kararının kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğini belirterek istinaf talebinde bulunmuştur
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı Kurum vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesindeki beyanlarını tekrarla kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık iş kazasına bağlı sürekli iş göremezlik oranının tespiti istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 5510 sayılı Kanun'un 18 ve 95 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde verilen hükmün yerinde olduğu anlaşılmakla davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.