"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1400 Esas, 2023/1631Karar
HÜKÜM : Davanın reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2019/468 E.,2021/414 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, Yargıtayca duruşma istemli olarak davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne, dava konusu meblağ 358.160,00 TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 369/2 hükmü gereğince duruşma isteğinin reddine karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı şirketin cam imalatı alanında faaliyet gösterdiğini, paydaşlar arası ihtilaflar yaşanması nedeniyle 2015 yılı Eylül ayından itibaren kısmi bölünmeye gidildiğini, 15 Haziran 2016 yılında tamamlandığını ve kapanış sözleşmesi imzaladıklarını, sözleşmede davalıların ... Cam'ın ve Bora Pazarlama'nın 01.09.2015 tarihinden önceki dönemlere ilişkin ticari faaliyetleri sonucunda doğacak her türlü kamu alacağı, vergi, SGK prim ve borçları, gümrük idari para cezaları dahil tüm idari ve kamu soruşturma ve cezalarından doğabilecek borçlara payları oranında müştereken ve müteselsilen sorumluluklarının olduğunun taahhüt altına alındığını, şirketin İstanbul yolundaki fabrikasının mülkiyetinin aynı paylarla bölünmenin zorunluluğu olarak Şubat 2019’da kurulan ... Otomotiv Gayrimenkul San. ve Tic. A.Ş.'ye (... Otomotiv) bırakıldığı, pay devir sözleşmesiyle bu şirketteki Akkoç paylarının davalılar ..., ... ve ...'a devredildiği, fabrikanın her türlü ekipman ve sair üretim unsurlarıyla, 300 civarında çalışanın yeni iş yerine resmi kurumlar nezdinde ve fiili olarak nakliyle ilgili sürecin tamamlanmasının doğal olarak ve haklı sebeplerle 1 yıllık süreyi gerektirdiği için davacı şirket ile ... Otomotiv arasında 16.06.2016 tarihinde yapılan pay devrine ilişkin görüşmelerde boşaltmanın en fazla 1 yıl gerektirdiğini, tahliyeye değin ödenecek kira bedelinin 60.000,00 TL+ %18 KDV şeklinde sözlü olarak anlaşıldığını, bu hususun kapanış sözleşmesinde ve pay devir sözleşmesinde, yönetim kurulu kararlarında niyet olarak aynen zikrcdildiğini, kapanış sözleşmesinde bilahare yazılı hale getirilmesi açıkça irade beyanı dolayısıyla hükme bağlandığını, söz konusu kira sözleşmesini hazırlayan davalı tarafın davacı şirkette yetkisiz oldukları tarihte sözleşmeyi hazırladıklarını, ancak imzayı sözleşmeye yetkili oldukları tarihte attıklarını, 15.06.2016 tarihli kapanış sözleşmesinde geleceğe yönelik taraflar arasında kira sözleşmesi imzalanacağı şeklinde ibare konulduğunu, kira sözleşmesinin 31.05.2016 tarihinde imzalanmadığını, söz konusu kira sözleşmesinde yalnızca ilk ayın kira bedeline ilişkin bir maddenin özel olarak düzenlendiğini ve bir günlük temerrüt hükmü konulduğunu, hükme göre kira bedelinin 2016 yılı Temmuz ayının ilk günü ödenmediği takdirde 12 aylık kira bedelinin muaccel olacağını, böyle bir maddeyi hiç kimsenin kabul edemeyeceğini, söz konusu kira sözleşmesine göre, kira bedelinin belirlenen vade içinde ödenmemesi halinde %5 gecikme faizinin hiçbir ihtara hacet kalmaksızın tahakkuk edeceğini, davacı yanın dokuz ayın kirası için 637.200,00 TL ödediğini, yenilenen takibin ardından 1.472.723,33 TL ödemeyi Ankara İcra Dairesine yaptığını, bunun sonucunda davacı tarafın Kapanış Sözleşmesinin 12. maddesi ile taahhüt ettikleri şirketi borç altına sokmama ve zarara uğratmama hükmünü ihlal ettiklerini, kapanış sözleşmesinin atıf yaptığı 11. madde hükmüne göre şirketin ödemenin yapılması akabinde durumu derhal davalılara bildirdiği ve noter aracılığıyla davalıların Kapanış Sözleşmesindeki yasağa uymadıklarını ihtar ettiği ve paylarına düşen sorumlulukları ödemesi gerektiğini iddia ederek pay devir, özellikle kapanış sözleşmesi hükümleri ve diğer düzenlemelere göre sorumlu oldukları ve taahhüt ettikleri dönemle ilgili fazlaya ilişkin tüm talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla davacı şirket tarafından dava dışı ... Otomotiv'e ödenen bedelden şimdilik kaydıyla ...’dan 10.000,00 TL, Aranıl Vardar'dan 10.000,00 TL. ...’dan 10.000,00 TL alınarak ödeme değilse temerrüt ihtar tarihi olan 12 Temmuz 2019’dan yürütülecek aylık %5 faiziyle birlikte davalıların payları oranınca müşterek ve müteselsil sorumluluk kapsamında değilse bireysel sorumlulukları çerçevesinde davalılardan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili 20.04.2021 tarihli ıslah dilekçesinde; davalı ... yönünden 10.000,00 TL ile açmış oldukları alacak davasının asıl alacak yönünden 155.518,15 TL artırılarak ıslahla birlikte 165.518,15 TL ve 85.753,34 TL işlemiz faiz olmak üzere toplamda 251.271,49 TL, davalı ... yönünden 10.000,00 TL ile açmış oldukları alacak davasının ana alacak yönünden 30.261,17TL artırılarak ıslahla birlikte 40.261,17 TL ve 20.919,87 TL işlemiş faiz olmak üzere toplamda 61.181,40 TL, davalı ... yönünden 10.000,00 TL ile açmış oldukları alacak davasının ana alacak yönünden 12.367,32 TL artırılarak ıslahla birlikte 22.367,32 TL ve 11.656,00 TL işlemiş faiz olmak üzere toplamda 34.023,32 TL, fazlaya ilişkin her türlü dava ve talep hakları saklı tutulmak kaydıyla, toplamdaki ana alacaklarının her üç davalı açısından 09.11.2020 tarihinden itibaren avans faizi işletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davalıların uzun yıllardır oto cam imalatı, üretimi, ticareti yaptığı, uzun yıllar ... ile ... şirketinde faaliyet gösterdiğini, davacı şirket pay sahipleri tarafından şirketteki hissedarlık yapısının kısmi bölünme yoluyla değiştirilmesine karar verildiğini, kısmi bölünme sürecindc ... Otomotiv'in kurulduğunu, Mart 2017’de davacı şirket mülkiyetindeki Ankara İstanbul Yolu'ndaki fabrikanın ... Otomotiv'e devredildiğini, davacı şirket ile pay sahipliği ilişkilerinin sona erdiğini, pay devir sözleşmesi sürecinde tüm ortakların bilgisi dahilinde davacı şirketin yönetim kurulu tarafından 31.05.2016’da alınan karara göre maliki ... Otomotiv ile 01.07.2016’da başlamak üzere 1 yıl süreli aylık 60.000,00 TL+ KDV bedelli kira sözleşmesi düzenlendiğini, bu hususun ticaret sicil kayıtlan ile sabit olduğunu, kira sözleşmesine taraf ... Otomotiv’in yönetim kurulunda ... ve ...’un da yer aldığı ve imzalarının bulunduğunu, kira sözleşmesinin unsurlarının belirlenmesinde iradelerinin olduğunu, kira sözleşmesinin ... Otomotiv tarafından usulüne uygun vergi dairesine ibraz edildiğini, kira sözleşmesine göre kiralayanın kira bedelini her ayın en geç 3. gününde yatıracağını, kira bedelinin herhangi birinin ödenmesinde temerrüde düşülmesi halinde geri kalan tüm bedellerin muaccel olacağını, açılacak davaya ve takibe esas teşkil edeceğinin kararlaştırıldığını, işyerleri kiralarında muacceliyet şartı karşılaştırılması hususunda sözleşme serbestisi bulunduğunu, davacı şirketin temmuz ayı kira bedelini vadesi geldiği halde ödemediğini, ... Otomotiv’in davacıya temmuz ayı kirasına ilişkin açıklamalı fatura gönderdiği ancak davacının belirlenen vadede kirayı ödemediğini, Ağustos ayı kira bedelini de vadesinde ve tam olarak ödemediğini, bu nedenle tüm kira bedellerinin muaccel hale geldiğini, bu sebeple Ankara 7. İcra Müdürlüğünde 2016/14968 E. sayılı dosya ile tahliye talepli icra takibi başlatıldığını, davacının kötü niyetle takibe itiraz ettiğini ve 30 günlük ödeme süresinde borcunu ödemediğini, yapılan itiraza karşılık itirazın kaldırılmasına yönelik davacı şirkete dava açıldığını, yapılan yargılamanın istinafa gittiğini, istinaf mahkemesinden davacı şirketin itirazının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verildiğini, Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 15. Hukuk Dairesi ilamınca taraflar arasında geçerli ve ayakta kira sözleşmesi bulunduğu hüküm altına alındığını, yeni alacak kalemleri eklenerek ilamlı icra takibine geçildiğini, icra takibindeki toplam tutar davacı tarafından ödenerek dosya borcu kapatıldığını, huzurdaki davanın kira bedelini ödemede temerrüde düşülmesi neticesinde vuku bulduğunu, açılan davanın hukuki temelden yoksun ve kötüniyetli olduğu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalıların 31.05.2016 tarihli Kira Sözleşmesini imzalayarak Kapanış Sözleşmesinin 12. maddesinde yer alan davacı ... A.Ş.’yi borç ve taahhüt altına sokmama yükümlülüğüne aykırı davrandıkları, davacı şirketin 31.05.2016 tarihli yönetim kurulu kararında kira sözleşmesinin detaylarına ilişkin bilgiler almadığı ve davacı şirketin ortakları olan ... ve ...'un 31.05.2016 tarihli kira sözleşmesinde yer alan hükümlere ilişkin bilgiler olduğu yönünde dosya kapsamında belgeye rastlanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının uğradığı zararın 09.11.2020 tarihinden tahsil tarihine kadar geçecek sürede avans faizi ile birlikte talep edebileceği, buna göre 09.11.2020 ödeme tarihi itibariyle davalı ...’ın 165.518,15 TL anapara ve 85.753,34 TL işlemiş faizden sorumlu olduğu, davacının 165.518,15 TL anapara alacağını 09.11.2020 tarihinden tahsil tarihine kadar geçecek sürede avans faizi ile birlikte talep edebileceği, 09.11.2020 ödeme tarihi itibariyle, davalı ...’ın 40.261,17 TL anapara ve 20.919,87 TL işlemiş faizden sorumlu olduğu, davacının 40.261,17 TL anapara alacağını 09.11.2020 tarihinden tahsil tarihine kadar geçecek sürede avans faizi ile birlikte talep edebileceği, 09.11.2020 ödeme tarihi itibariyle, ...’ın 22.367,32 TL anapara ve 11.656,00 TL işlemiş faizden sorumlu olduğu, davacının 22.367,32 TL anapara alacağını 09.11.2020 tarihinden tahsil tarihine kadar geçecek sürede avans faizi ile birlikte talep edebileceği gerekçeleriyle davanın kabulü ile 165.518,15 TL anapara alacağının 09.11.2020 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte ve 85.753,34 TL faiz alacağının karar tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı ...'dan tahsili ile davacıya verilmesine, 40.261,17 TL anapara alacağının 09.11.2020 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte ve 20.919,87 TL faiz alacağının karar tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı ...'dan tahsili ile davacıya verilmesine, 22.367,32 TL anapara alacağının 09.11.2020 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte ve 11.656,00 TL faiz alacağının karar tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı ...'dan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulmasına karar verilmiştir.
IV. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesince,10.06.2016 tarihli Pay Alım Sözleşmesinin, davacı ... Otomotiv Cam San. ve Tic. A.Ş. pay sahipleri ... ve ... ile davalılar ..., ..., ... arasında, davalıların davacı şirkette sahibi bulundukları toplam %51 oranındaki hisselere tekabül eden 18.895.783 TL bedelli hisselerinin tamamını ... ve ...'a devretmeleri amacıyla düzenlendiği, 15.06.2016 tarihli Kapanış Sözleşmesinin ise ..., ..., ..., ... ile ..., ... Otomotiv Cam Sanayi ve Ticaret A.Ş... ... Cam Pazarlama Ticaret Sanayi A.Ş. ve ... Otomotiv Gayrimenkul Sanayi ve Ticaret A.Ş. arasında imzalandığı, davacı şirket ... Otomotiv Cam San. ve Tic. A.Ş. ile davalılar ..., ..., ... ile dava dışı şirketler ... Cam Pazarlama Ticaret Sanayi A.Ş., ... Otomotiv Gayrimenkul San. ve Tic. A.Ş. arasında, sözleşmeye konu şirketlerin paylara bölünmüş sermayesindeki birtakım payların sözleşmeye taraf olan gerçek kişiler arasında karşılıklı satım ve devir alınması için gerekli diğer edimlerin tanımlanması, ifa zamanı ve ifa şeklinin belirlenmesi amacıyla düzenlendiği, somut davanın taraflar arasında imzalanan 10.06.2016 kapanış sözleşmesinin 12. maddesinde düzenlenen, davalıların 16.05.2016 tarihinden kapanış sözleşmenin imza tarihine kadar davacı şirkette sahip oldukları, temsil ve imza yetkilerinin söz konusu yetkiler kaldırılana kadar hiçbir olay ve şart altında kullanmadıklarını/kullanmayacaklarına, şirketi borç ve taahhüt altına sokmadıklarını/sokmayacaklarına dair hükme aykırı hareket ederek ve davacı şirketin haberi olmaksızın davacı şirket adına 31.05.2016 tarihli kira sözleşmesine konulan 4. maddedeki "kira bedellerinin belirlenen vade içinde ödenmemesi halinde %5 gecikme faizinin hiçbir ihtara hacet kalmaksızın tahakkuk edeceğine" ve "kira bedellerinden herhangi birinin ödenmesinde temerrüde düşülmesi halinde geri kalan tüm kira bedellerinin muaccel olacağına" dair düzenleme nedeniyle davacı şirketin zarara uğradığını iddia edilerek uğranılan zararın tazmini amacıyla açıldığı, 31.05.2016 tarihli kira sözleşmesinin kiracı sıfatıyla tarafı olan davacı şirketin olduğu, kira sözleşmesi düzenlenmesine dair yönetim kurulu kararında da yönetim kurulu başkan ve üyeleri olarak davalılar ile birlikte kira sözleşmenin düzenlendiği tarihte aynı zamanda davacı şirketin ortağı ve yönetim kurulu üyesi ... ve ...'un imzasının bulunduğu, öte yandan, sözleşmenin yapıldığı tarihte davacı şirketin yönetim kurulunun kira sözleşmesinin imzalanmasına ilişkin karar aldıkları, kira sözleşmesinde tüm yönetim kurulu üyelerinin imzasının bulunduğu ve kira sözleşmesine dayanak yönetim kurulu kararının mahkeme kararı ile iptal edilmediği, Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 07.05.2019 tarih 2019/232 E. 2019/992 K. sayılı kararı ile de belirlendiği üzere taraflar arasındaki kira sözleşmesi yürürlükte ve geçerli olduğu, nitekim kira sözleşmesi sonuna kadar davacı şirketçe kiralanan taşınmazın şirket merkezi olarak kullanıldığı, hal böyle olunca kira sözleşmesinin imzalandığı tarihte davacı şirketin ortağı ve yönetim kurulu üyesi olan ... ve ...'un ve dolayısıyla davacı şirketin sözleşmenin 4. maddesindeki düzenlemeden haberdar olmadıklarına ilişkin savunmalarına itibar edilmesi mümkün olmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, taraflar arasındaki kapanış sözleşmesinde düzenlenen borçlandırıcı işlem yapma yasağını ihlal ettiği iddia edilen davalılardan davacı şirketin uğradığı zararın tazmini istemine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355. vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi aynı Kanun'un 369/1 hükmü ve 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI.SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
05.02.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.